تریبونی برای صلح

به غیراز دولتمردان ترامپ، مقامات سعودی و اماراتی حاضر در صحن سازمان ملل و حلقه یاران محمود احمدی‌نژاد، خاطر کس دیگری در دنیا از سخنرانی روحانی رنجیده نشده است؛ حتی تندترین منتقدان اصولگرای روحانی در داخل کشور هم نطق سه‌شنبه‌شب او را ستایش کرده‌اند، آیت‌الله جنتی دبیر شورای نگهبان که کم‌سابقه‌ترین انتقادها را در اجلاس خبرگان به سیاست‌های دولت روحانی ایراد کرده بود نطق وی در صحن سازمان ملل را عزتمندانه خوانده و در جناح اصلاح‌طلبان، محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید مجلس برداشت خود از سخنرانی رئیس‌جمهور را اینگونه بیان می‌کند: روحانی اقتدار ایران را به رخ جهانیان کشید. به استثنای یک دوره 8ساله که از سخنرانی‌های نماینده ایران در سازمان ملل خاطراتی مثل هاله نور باقی مانده است؛ در دوره‌های قبل و پس از آن، روسای جمهور ایران از تریبون سازمان ملل زبان درست گفت‌وگو با جهان را انتخاب کرده‌اند؛ از روزی که شهیدرجایی پای شکنجه‌شده خود را در سازمان ملل به دنیا نشان داد، روزی که آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای (به‌عنوان رئیس‌جمهور وقت ایران) از ایستادگی ملت ایران در برابر کودتا و ترور و جنگ سخن گفت و یادآوری کرد که عدالت واژه‌ای بالاتر و مهم‌تر از صلح است تا روزی که ایده گفت‌وگوی تمدن‌ها از سوی یک رئیس‌جمهور ایرانی از تریبون سازمان ملل طرح شد. چنین هم هست که کاربری توییتری با نگاهی دقیق روایت این سخنرانی‌ها را به قصه حضور محمد مصدق در جلسه شورای امنیت سازمان ملل در سال1330 گره می‌زند که گفته بود: «امروز من در این شورا حاضر شدم تا صدای مردم ایران را در مقابل ادعاهای بی‌اساس دولت انگلستان به گوش شما و مردم جهان برسانم» و از آن سخنرانی پلی می‌زند به سال1397 که روحانی صدای مردم ایران شد و خطاب به دولتمردان آمریکا گفت: ما از شما دعوت می‌کنیم به میز مذاکره‌ای که خود آن ‌را بر هم زدید بازگردید.

دیکته بدون غلط

انتقادی اگر درباره سخنرانی روحانی وجود داشت معطوف به فضای اقتصادی داخل کشور بود. ازجمله مصطفی تاج‌زاده تحلیلگر اصلاح‌طلب در توییتی نوشت: روحانی برای دومین‌بار در نبرد روسای جمهور ایران و آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل بر ترامپ غلبه کرد اما از دلار شکست خورد. پیروزی سیاسی غرورآفرین است اما سقوط ریال زندگی را بر مردم و به‌ویژه بر قشرهای محروم و کم‌درآمد سخت‌تر می‌کند. روحانی اقتصاد کشور را دریابد. با این حال روایت‌های دیگر تقابل شر و خیر ترامپ و روحانی را نشان می‌داد. کاربری نوشت: اشاره به نازیسم شاید گزنده‌ترین حرف روحانی علیه ترامپ بود. تند اما مودبانه و قابل درک (و هراس‌انگیز) برای مخاطب غربی که با پایه‌های نازیسم از نزدیک آشناست.
ناهید تاج‌الدین، نماینده مجلس هم نوشت: روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل به وجدان جمعی ملل متحد تلنگر زد، سخنرانی روحانی برای همه آنها که در جهان اندکی وجدان و انصاف داشته باشند کلاس درس حقوق بین‌الملل بود. در کنار این دست سخنان سنجیده نیازمند بهره‌گیری از دیپلماسی عمومی و ترجمه این سخنان به نان شب مردم هستیم.
آذر منصوری، قائم‌مقام حزب اتحاد ملت هم نوشت: سخنرانی روحانی در نیویورک، بهترین موضعی بود که یک رئیس‌جمهور می‌توانست با تکیه بر منافع ملی کشورش در اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل داشته باشد. فرید مدرسی، روزنامه‌نگار هم نوشت: آقای روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل توانست توصیفگر تام و تمام ملت ایران باشد؛ متنفذ اما صلح‌طلب، منادی گفت‌وگو اما معترض، خشمگین اما مودب؛ آرمانگرایی واقع‌بین. در سخنانش دوگانه‌های ایرانی موج می‌زد که نه نقطه ضعف، بلکه نقطه قوت بود. او با مشورت‌های تیمی دیکته‌ای نوشت بدون غلط. در همین حال یکی از کاربران حامی احمدی‌نژاد بدون توجه به بیانیه‌ای که بامداد سه‌شنبه کشورهای عضو برجام در حمایت از تداوم برجام منتشر کردند نوشت: روحانی هنوز باور نکرده است پرونده برجام بسته شده و آمریکا را به حضور دوباره در برجام دعوت می‌کند. عبدالرضا داوری، مشاور رسانه‌ای احمدی‌نژاد هم دستورالعمل طرح عدم‌کفایت رئیس‌جمهور را در توییتر منتشر کرد.

وحدت اصولگرا و اصلاح‌طلب

چهره‌های اصولگرا و اصلاح‌طلب در تجلیل از سخنرانی رئیس‌جمهور وحدت نظر داشتند. محمدرضا تابش، نماینده اصلاح‌طلب مجلس گفت: سخنرانی ترامپ و روحانی تمایز و تفاوت 2دیدگاه منبعث از تمدن نوپای سرمایه‌داری آمریکا و تمدن دیرپا و فرهنگ غنی ایرانی را به‌خوبی نشان داد. ترامپ نشان داد که موضع‌گیری‌ها و سخنانش بر هیچ پایه‌ای استوار نیست و متغیر است. حمیدرضا ترقی، عضو حزب موتلفه اسلامی هم گفت: سخنرانی آقای روحانی و آقای ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل 2 اندیشه را در عرصه بین‌المللی متبلور کرد و در نبرد اندیشه‌ای، سخنان روحانی در برابر ترامپ برای جهان اقناع‌کننده‌تر بود.