رسانه
گفت وگو با عکاس عکس معروف حادثه تروریستی اهواز
گلوله‌ها از هر سو میدان رژه را نشانه گرفته و در این موقعیت همه ناخودآگاه به‌دنبال نجات جان‌شان هستند اما در این میان برخی تازه کارشان آغاز می‌شود. انجام وظیفه یا حفظ جان؟ مسئله این است.
بهراد قاسمی، عکاس خبرگزاری ایسنا در اهواز یکی از همان افرادی بود که در حادثه دیروز بین نجات جانش و انجام وظیفه‌اش، دومی را انتخاب کرد و حاصل آن شد ثبت تصاویر مهمی از حادثه تروریستی. او درباره این حادثه به همشهری می‌گوید:« ساعت 7صبح بود که وارد محل رژه شدم. مسئولان استانی در جایگاه بودند و بعد از چند سخنرانی مراسم رژه شروع شد. اول یگان‌های نیروی انتظامی و ارتش از مقابل جایگاه رژه رفتند اما همین که نوبت به رژه سپاه رسید از پشت جایگاه صدای تیراندازی آمد. همه ما فکر کردیم که تیراندازی بخشی از یک مانور نظامی است.
داشتم به عکاسی ادامه می‌دادم که دیدم جو جایگاه به‌هم ریخت و مأموران حفاظت اسلحه‌هایشان را مسلح می‌کنند. هنوز هم متوجه نشده بودیم که ماجرا از چه قرار است تا اینکه سربازانی که رژه می‌رفتند پناه گرفتند و فرماندهان از مردم می‌خواستند که روی زمین دراز بکشند. اسلحه سربازانی که رژه می‌رفتند هم خالی بود. عده‌ای دیگر از فرماندهان هم مردم را در پادگان تیپ 92 زرهی ارتش پناه دادند و معلوم شد حمله تروریستی انجام شده است.» این عکاس وظیفه‌شناس ادامه می‌دهد:«صحنه وحشتناکی بود. ترسناک‌تر آن که معلوم نبود افرادی که تیراندازی می‌کنند چه کسانی هستند و کجا موضع گرفته‌اند. من یکی از آنها را دیدم که لباس سربازی سپاه به تن داشت. 2خشاب در دستش بود و رگبار گلوله را به سوی مردم و سربازان گرفته بود. در آن شرایط باید تصمیم می‌گرفتم که فرار کنم یا کارم را انجام دهم.
می‌خواستم پناه بگیرم که عینکم افتاد و شکست اما من یک تکه از عینک را به چشمم زدم و تصمیم گرفتم عکاسی کنم. من پشت یک آمبولانس بودم و از آنجا همه‌‌چیز را می‌دیدم. تیراندازی حدود 15دقیقه طول کشید تا اینکه مأموران توانستند مردان مسلح را هدف بگیرند. همان دقایق بود که یکی از مأموران را دیدم که پسربچه‌ای را که مجروح شده بود در آغوش گرفته و تلاش می‌کرد او را نجات دهد. تا به حال در این شرایط عکاسی نکرده بودم و این حادثه تجربه تازه‌ای برایم بود.»
