ایستگاه قدوس

ضربه ایستگاهی سامان قدوس به لیل فرانسه، یکی از تماشایی‌ترین گل‌های این هفته لوشامپیونه به شمار می‌رفت. این گل دیدنی البته مانع شکست تیم سامان نشد اما برای هواداران فوتبال در ایران که بازی‌های آمیان را تنها به‌خاطر ستاره ایرانی دنبال می‌کنند، تماشای این لحظه به‌شدت هیجان‌انگیز به‌نظر می‌رسید. قدوس شروعی درخشان در ترکیب تیم فرانسوی داشته است. او در نخستین بازی‌اش موفق شد با ضربه سر برای این تیم گلزنی کند و در بازگشت به ترکیب اصلی، تبدیل به ایستگاهی‌زن اول آمیان فرانسه شد. سامان احتمالا تا پایان فصل بارها پشت ضربات آزاد تیمش قرار خواهد گرفت و فرصت خوبی برای افزایش تعداد گل‌هایش خواهد داشت. تبحر سامان قدوس در نواختن ضربات ایستگاهی، تنها مربوط به دوران کوتاه حضور این بازیکن در آمیان فرانسه نیست. سامان در اوسترشوندز نیز به‌عنوان متخصص ضربات آزاد شناخته می‌شد. او به‌ویژه در یک سال گذشته، پیشرفت فوق‌العاده‌ای در استفاده از این ضربه‌ها داشته است. قدوس در سال 2018، 4 بار با لباس اوسترشوندز دروازه رقبا را از روی ضربات ایستگاهی باز کرد. گل استثنایی او به مالمو، در سوئد به‌شدت مورد توجه قرار گرفت و حالا هواداران آمیان نیز با مهارت خاص ستاره ایرانی تیم‌شان آشنا شده‌اند؛ مهارتی که شاید او را دیر یا زود به پیراهن یک باشگاه بزرگ‌تر برساند.
درخشش سامان روی کارهای ایستگاهی در شرایطی شکل گرفته که تیم ملی در این زمینه از قدرت چندانی برخوردار نیست. ایران در آغاز دوران کی‌روش، بخش زیادی از تمرکزش را به استفاده از ضربات شروع مجدد معطوف کرد. ستاره‌هایی مثل آندو تیموریان و اشکان دژاگه، وظیفه داشتند برای ارسال دقیق توپ روی دروازه حریف ساعت‌ها تمرین کنند. اصرار برای استفاده از ضربه‌های ایستگاهی، تأثیرش را در تیم ملی نشان داد و بسیاری از گل‌های ایران با همین شیوه به ثمر رسید. در همه این سال‌ها اما تیم کارلوس هرگز صاحب بازیکنی با قدرت ویژه استفاده از ایستگاهی‌های مستقیم نبود. بعد از گل جواد نکونام به کره‌جنوبی در مقدماتی جام‌جهانی 2010 که در دوران حضور علی دایی روی نیمکت تیم به ثمر رسید، ایران از این طریق صاحب هیچ گل مهم دیگری نشد. در جام جهانی 2018، علیرضا جهانبخش و رامین رضاییان ایستگاهی‌زن‌های اول و دوم تیم کی‌روش محسوب می‌شدند. رامین در لباس پرسپولیس چند ایستگاهی رونالدویی به ثمر رسانده بود و جهانبخش در فوتبال هلند سابقه گل‌زدن از روی ضربات آزاد را داشت. هر 2 بازیکن کم و بیش در روسیه صاحب موقعیت برای نواختن ضربات آزاد شدند اما چند‌ماه بعد از این تورنمنت، حالا واضح به‌نظر می‌رسد که اگر قدوس زمان بیشتری برای بازی در ترکیب تیم کی‌روش داشت، ایران می‌توانست روی یکی از ایستگاهی‌ها تهدیدی جدی برای تیم‌های روبه‌رو به‌وجود بیاورد.
استعداد سامان در ضربات آزاد، می‌تواند یک امتیاز بزرگ برای تیم ملی در جام ملت‌های آسیا باشد. او حتی اگر در خط حمله شگفت‌انگیز ظاهر نشود، در هر لحظه از هر مسابقه به کمک ایستگاهی‌ها تیم روبه‌رو را با دردسر مواجه خواهد کرد. برای سال‌ها، تیم ملی از بازیکنانی که با ضربه‌های آزاد مستقیم گره بازی را به سود تیم خودی باز می‌کنند، خالی بوده ‌‌و حالا توانایی قدوس، باید مورد توجه سرمربی تیم قرار بگیرد. با حضور او، هر خطایی در اطراف محوطه جریمه به یک فرصت گلزنی تبدیل خواهد شد و شاید هراس مدافعان حریف از خطا دادن به تیم ملی در موقعیتی مناسب، فراغ بال بیشتری به مهره‌های هجومی تیم ببخشد. سامان قدوس تا امروز به اندازه استعدادهایش در تیم ملی جدی گرفته نشده است. حتی این باور در مورد سامان وجود دارد که او اساسا «بازیکن باشگاهی» است و در رده ملی، نمی‌تواند درخشش چندانی از خودش نشان بدهد. با وجود این، نباید فراموش کرد که ستاره این روزهای آمیان، هرگز ‌زمان زیادی برای اثبات خودش در تیم کی‌روش نداشته است. تبحر روی کارهای ایستگاهی، شاید کلیدی‌ترین بهانه ممکن را برای اعتماد بیشتر سرمربی پرتغالی به او رقم بزند.