ما هم عضوی از پیکره جامعه‌ایم

محمود پاک‌نیت /بازیگر سینما و تئاتر



 در سایت‌های خبری و برخی نشریات چهره‌ای از برخی بازیگران ارائه می‌شود که تصویر همه اعضای جامعه بزرگ و وسیع هنرمندان تئاتر و سینما نیست. ممکن است چندنفر از هر قشری  ازجمله بازیگران، چندباری به سفر اروپا بروند، پورشه ‌سوار شوند و از این‌دست تجملات در زندگی آنها باشد. اما بسیاری از هنرمندان عرصه نمایش هستند که هنوز بعد از سال‌ها فعالیت و خاک صحنه خوردن مستاجرند. تعداد زیادی، از جمله خود من که در هیچ ارگان و سازمانی- مثل صداوسیما یا وزارت ارشاد- استخدام نیستیم، ممکن است چندماه از سال را بیکار باشیم و مثلا 2ماه از سال را در کاری نقش ایفا کنیم.
همین موجب می‌شود که در بسیاری از ناملایمات، رنج و اندوه ما مضاعف باشد؛ چراکه اولا خود ما عضوی از این پیکره هستیم و مثلا فشار اقتصادی و گرانی ما را هم مثل بقیه می‌آزارد، از طرفی بنا به ماهیت شغلی حتما از غم مردم بیشتر از همه متاثر می‌شویم. وقتی من مشغول ایفای نقش هستم و یکی از عزیزان زحمتکش پشت صحنه را می‌بینم که 6‌ماه است حقوق یک‌میلیون و خرده‌ای‌اش را دریافت نکرده، دنیایی از اندوه به غصه‌هایم اضافه می‌شود. می‌دانم و می‌شنوم که برخی می‌پندارند ما تافته جدا بافته‌ایم و وضع‌مان خوب است، اما دوست دارم همه بدانند که بازیگران زیادی هستند که از مشکلات فراوان خود، مردم و جامعه رنج می‌برند؛ حسنی که این دانستن دارد، همدلی و همراهی ناشی از آن است. 
وقتی همه خودمان را در غم‌ها و شادی‌ها برابر بدانیم و سعی در کاهش مشکلات یکدیگر داشته باشیم، بخشی از فشارهای اقتصادی هم کم می‌شود. در جامعه ما برخی رفتارهای ناآگاهانه وجود دارد که موجب بیشتر‌شدن فشار گرانی می‌شود. هجوم یکباره و همزمان مردم برای خرید یک کالا، خواه ارز، خواه طلا و خواه کالاهای اساسی، موجب خدشه و آسیب به فرایند توزیع می‌شود و گرانی کاذب و بی‌دلیل به‌وجود می‌آورد. خوب است که همه همدیگر را خودی بدانیم و با همدلی، مدیریت مصرف و رفتارهای آگاهانه به کاهش مشکلات کمک کنیم.