• یکشنبه 16 اردیبهشت 1403
  • الأحَد 26 شوال 1445
  • 2024 May 05
دو شنبه 12 شهریور 1397
کد مطلب : 29171
+
-

5 دلیلی که در سریال‌سازی موفق نیستیم

رضا درستکار/منتقد

در سریال‌سازی و حتی تولید تله‌فیلم‌ها عوامل زیادی وجود دارد که باعث می‌شود، تنوع لوکیشن، تنوع داستان‌پردازی و سوژه‌هایی که می‌پردازند، اشکالات زیادی داشته باشد و آنچه در تصویر تلویزیون می‌بینیم سریال‌های باکیفیت پایین و بسیار سطحی است.

دلیل اول، نبود یک برنامه مشخص و مدون است که تلویزیون این برنامه را ندارد. رسانه ملی ما به‌صورت دائم خط قرمزهایش را جابه‌جا می‌کند و همین دلیل باعث می‌شود که بسیاری از تولیدکنندگان سریال و تله‌فیلم دچار سرگردانی و بلاتکلیفی شوند.
دلیل دوم این است که همه تصمیم‌گیری‌ها در لحظه آخر اتفاق می‌افتد. به‌طور مثال 2هفته دیگر‌ماه محرم آغاز می‌شود و مدیران، فیلمسازان را صدا می‌کنند و سفارش تولید می‌دهند. وقتی زمان از دست می‌رود، تهیه‌کننده و کارگردان به شکل تولیدی به موضوع ساخت سریال نگاه می‌کنند.
دلیل سوم که معتقدم بسیار مهم است، اختصاص نیافتن بودجه‌های مناسب برای تولید سریال‌هاست. اقبال سازندگان با موضوعات سطحی و آپارتمانی بوده، چرا که با بودجه کم و خیلی سریع تولید می‌شوند و در نهایت توصیف روابط در سطح پایین و دم‌دستی شکل می‌گیرد. به‌طور مثال ساخت سریالی مانند «پدر» بسیار راحت است، یعنی کشمکش‌ها و جدل‌های جعلی و قلابی که در لوکیشن‌های ساده و سطحی شکل می‌گیرد. دیگر سریال‌هایی مانند امام علی(ع) نداریم و حتی سریال‌هایی مانند «مسافری از هند» که با وجود ضعف‌هایش توانست مخاطبان آن سال‌ها را راضی نگه‌دارد.
دلیل چهارم این است که به‌طور کلی ما افراد تنبلی هستیم، هیچ استراتژی روشنی نداریم. در رسانه ملی هدف این است که برنامه‌ها یک منشأ اثر برای خانواده‌های ایرانی باشد اما در این زمینه هیچ کاری صورت نگرفته است. شبکه‌های تلویزیونی در حال پخش جنگ‌های تکراری، مسابقات تکراری و سریال‌های سطحی هستند و هیچ همتی دیده نمی‌شود.

دلیل پنجم هم اینکه نتوانسته‌ایم بر مبنای موج جهانی حرکت کنیم و در سریال‌سازی موفقیت کشورهایی حتی چون ترکیه را به‌دست نیاورده‌ایم. کشوری مانند ترکیه توانسته براساس این موج جهانی، صنعت سریال‌سازی خود را ایجاد کند. در ترکیه سریال‌هایی با فصل‌های متعدد ساخته می‌شود که به‌خاطر جذابیت‌هایی که دارد در همه جای دنیا از جمله ایران خواهان پیدا کرده است. شاید سریال‌های ترکیه‌ای درام و سوژه‌های عادی دارند اما با تنوع و تعدد لوکیشن‌ها، عوامل فنی قوی و انتخاب بازیگران و موضوعاتی که استفاده می‌کنند، توانسته‌اند این صنعت را روزبه‌روز تواناتر کنند. ترکیه زمانی در کلیپ‌سازی موفق بود و حالا توانسته در ساخت سریال‌ها زبانزد دیگر کشورها شود. آنها توانسته‌اند ظرفیت تولید را ایجاد کنند و بالا ببرند؛ کاری که مدیران در ایران انجام نداده‌اند. متأسفانه همه ما چشم‌مان به‌دنبال پول نفت است و نشسته و هیچ کاری نمی‌کنیم در حالی‌که در دیگر کشورها از موجودی خود نهایت استفاده را می‌برند.

این خبر را به اشتراک بگذارید