یادداشت
رشد گردشگری عراقی- ایرانی؛ واهمه‌ها از کجاست؟
یاسر عبدالزهرا‌الحجاج/ رایزن فرهنگی جمهوری عراق در ایران
در زمانه‌ای که نسلی جدید از شهروندان عراقی و ایرانی معتقد به هم‌زیستی مبتنی بر احترام متقابل، متعهد به افزایش روابط دوستانه میان همسایگان و هم‌کیشان و مصمم به ساختن آینده‌ای بهتر براساس تجربیات پیشین، در هر دو کشور در حال شکل گرفتن است، تحرکات مذموم به‌صورت شایعه پراکنی‌هایی دیگرستیزانه، بار دیگر بر فضای فرهنگی میان 2 کشور دوست و برادر- عراق و ایران- سایه افکنده است. عقب‌ماندگی در افزایش تبادلات فرهنگی و اقتصادی میان این دو ملت، بیش از هر چیز نیازمند توجه نخبگان و پژوهش‌های تخصصی است؛ همانگونه که اظهارنظرات غیرکارشناسانه و غیرمسئولانه، منجر به تخریب انگاره این امر در ذهن‌های مخاطبان می‌شود و کار را برای توسعه و بازسازی این فرصت مشترک برای 2 ملت دشوارتر می‌کند. در دوره‌ای از فشارهای اقتصادی که دو ملت عراق و ایران آن را تجربه می‌کنند، گردشگری، بخش مهمی از درآمد روزانه مردمان شهرهای پربازدید و نیز مرز‌نشینان 2کشور را تشکیل داده است. شمار گردشگران دینی، فرهنگی و درمانی 2کشور، اگرچه هنوز کمتر از حد انتظارات است، اما تا به این اندازه نیز تاکنون سهم قابل‌توجهی از زندگی اقتصادی صدها هزار نفر از شهروندان 2کشور را از آن خود کرده است. با وجود این و با هزاران افسوس، اظهارنظرهای غیرکارشناسانه، غیردقیق و غیرواقع‌بینانه توسط افراد غیرمتخصص در زمینه نظریه گردشگری به‌طور عام و گردشگری 2کشور عراق و ایران به‌صورت خاص، نتیجه‌ای جز افزایش سوءتفاهم، خصوصا برای افراد فاقد‌تخصص و دسترسی به اطلاعات دقیق در این عرصه پیچیده ندارد و لاجرم به تخریب صنعت گردشگری میان این 2کشور و متضرر شدن شهروندان هر 2کشور منجر خواهد شد. در دوره‌ای که 2کشور دوست و برادر- عراق و ایران- هنوز نتوانسته‌اند از درصد محدودی از پتانسیل‌های افزایش روابط در ساحت‌های گوناگون بهره ببرند و در زمانه‌ای که دشمنان مشترک این دو کشور، تلاش‌های خود برای آسیب‌‌رساندن به هر دو ملت را آشکار کرده‌اند و در شرایطی که کشور ترکیه، با برداشتن شرط دریافت روادید برای شهروندان عراقی، زیرساخت لازم برای افزایش شمار گردشگران این کشور را هدف گرفته و در دوره‌ای که افزایش گردشگر از کشورهای همسایه به یکی از مهم‌ترین سیاست‌های گردشگری کشورها تبدیل شده، دامن زدن به ادعاهایی درباره کلیت گردشگری عراقی ایرانی، که هرگز از سوی کارشناسان و علاقه‌مندان به 2کشور تأیید نشده، با نگاهی خوش‌بینانه بی‌اطلاعی و ماجراجویی و با نگرشی بدبینانه ضدیت و دشمنی با هر دو ملت است. ملت عراق مواضع رهبر و دیگر مسئولان ایرانی در روزهای سخت عراق در سال‌های گذشته را از یاد نبرده‌اند و آن را لایق ستایش، احترام و تقدیر می‌دانند. در این روزها که احزاب عراقی در دمکراسی نوپای این کشور، در حال رایزنی برای انتخاب نخست‌وزیر و کابینه جدید هستند، اینگونه اقدامات را می‌توان در عین حال تلاش‌هایی برای تفرقه‌افکنی در صفوف شیعیان عراق و تأثیرگذاری بر روند سیاسی این کشور از طریق اشاعه شایعات درباره مسائل فرهنگی- در اینجا گردشگری- میان شیعیان عراق و جامعه ایرانی دانست. از این‌رو لازم است با مراجعه به دانش تخصصی و اعتماد به کارشناسان متعهد به منافع ملی 2کشور، تحت‌تأثیر اظهارنظرهای غیرمسئولانه‌ای که در فضای مجازی دست به‌دست می‌شود، قرار‌نگیریم و همه با هم، تلاش کنیم تا شرایطی فراهم شود که صنعت گردشگری، آنچنان که از سوی بسیاری از کشورهای همسایه در جهان امروز تجربه شده، نقش راهبردی خود در بهبود زندگی اقتصادی مردمان 2کشور ایران و عراق را ایفا کند.
