روستا
روستای بلوط‌ها
آسفالت نبودن جاده روستا، سیستم فرسوده انتقال آب آشامیدنی و نبود تصفیه‌خانه از مشکلات روستاییان «ماضی بن» است
روح‌الله زرین| سروآباد- خبرنگار:
روستایی «ماضی‌بن» در ۲۵ کیلومتری سروآباد و در بخش مرکزی آن میان دشت وسیعی از جنگل‌های بلوط و کوه‌های سر به فلک کشیده قرار دارد. این ظرفیت‌های طبیعی در کنار منابع آبی غنی موجب رشد کشاورزی و صنعت دامپروری در این روستا شده است؛ اما بی‌توجهی به اشتغال پایدار روستایی و نبود درآمد مناسب زمینه مهاجرت ساکنان این منطقه را به سایر شهرهای کشور فراهم کرده است. این در حالی است که میتوان با توجه به ظرفیت‌های طبیعی روستا در سطح گسترده‌ای اشتغالزایی کرد. تحقق این کار نیازمند پرداخت تسهیلات کم‌بهره به روستاییان و جذب سرمایهگذار بخش خصوصی است.
معرفی روستا
دهیار روستای ماضی‌بن می‌گوید: این روستا میان دشت وسیعی پوشیده از جنگل‌های بلوط که با کوه‌های سر به فلک کشیده احاطه شده،
در ۲۵ کیلومتری سروآباد و ۱۰۰ کیلومتری کشور عراق قرار گرفته است.
«جلال حسینی» ادامه می‌دهد: ماضی‌بن هزار و ۲۰۰ نفر جمعیت دارد و ۵۰۰ خانوار در آن زندگی می‌کنند. همچنین طبق شواهد موجود که درختان بلوط این منطقه گواه آن است، قدمت ماضی بن هزار و ۲۰۰ سال است. وی می‌افزاید: برای توسعه طرح‌های عمرانی روستایی اولین مرحله اجرای طرح هادی سال ۸۸ در ماضی‌بن آغاز شد. همچنین با استفاده از اعتبارات مالی دهیاری و همیاری مردم، گاز‌رسانی و فاضلاب کشی ماضی‌بن چند سالی است با اعتبار ۷۰ میلیون تومان به اتمام رسیده است.
حسینی می‌گوید: برای کنترل آبهای سطحی و ناشی از بارشهای فصلی در حاشیه روستا یک دیوار ۱۶۰ متری ایجاد شد. این موضوع موجب کاهش رانش خاک و تخریب نشدن واحدهای مسکونی شده است. همچنین در این زمینه ۵۰ میلیون تومان هزینه شده است.
دهیار ماضی‌بن می‌افزاید: این روستا در مسیر دوراهی «دگاگا» قرار دارد و فقط ۲ کیلومتر این مسیر ۳۰ کیلومتری به شهر آسفالت است. در فصول بارندگی به دلیل نبود زیرساخت‌های مناسب راه‌سازی امکان ورود از آن وجود ندارد. همچنین دیگر مسیر منتهی این روستا به سروآباد نیز که به صورت مشترک از حاشیه روستای «بوریدر» عبور می‌کند، خاکی است و تردد خودروهای سواری به‌سختی از آن امکان‌پذیر است.
حسینی ادامه می‌دهد: سیستم انتقال آب آشامیدنی روستا فرسوده و با عمر ۴۰ سال است. از این رو، با خرید تجهیزات مناسب مانند لوله و تجهیزات پمپاژ در آینده نزدیک به صورت مشترک 2 روستای ماضی‌بن و دگاگا از نعمت آب آشامیدنی سالم به صورت دائم برخوردار خواهند بود. اتمام این طرح نیازمند اعتبار ۱۰۰ میلیون تومانی است.
کمبود امکانات
رئیس شورای اسلامی ماضی‌بن می‌گوید: بافت مسکونی این روستا ۳ هکتار است. همچنین ۷ خیابان اصلی و ۱۰ کوچه با رعایت اصول معماری و استانداردهای توسعه فضاهای عمومی ایجاد شده است.
«جلال رحیمی» می‌افزاید: بسیاری از معابر این روستا خاکی است و هیچ‌گونه عملیات آسفالت‌‌ریزی و سنگ‌فرش در آن صورت نگرفته است.
وی میادامه می‌دهد: ۴۰۰ متر لوله‌گذاری برای هدایت فاضلاب روستا به صورت زیرزمینی در بافت مسکونی ماضی‌بن ایجاد شده است. همچنین به دلیل نبود تصفیه‌خانه و چاه سپتیک شاهد دپوی شیرابه فاضلاب در پایین‌دست روستا هستیم. این مساله علاوه بر بوی نامطبوع و آلودگی‌های زیست‌محیطی موجب تجمع حیوانات ولگرد مانند سگ شده است. در نتیجه موجب شیوع بیماری‌های واگیر می‌شود.
کارهای عمرانی
رئیس شورای اسلامی ماضی‌بن می‌گوید: تنها در بخش‌هایی از روستا جدول‌گذاری(۳۶۰ متر) معابر برای هدایت آبهای سطحی اجرا شده است. این موضوع موجب جاری شدن فاضلاب در معابر شده است.
وی ادامه می‌دهد: با توجه به وضعیت روستا معابر آن نیازمند بیش از هزار و ۵۰۰ متر سنگ‌فرش است. همچنین اجرای آن بیش از ۱۲۰ میلیون تومان اعتبار مالی نیاز دارد.
رحیمی می‌افزاید: خیابان‌های اصلی روستا برای کاهش آلودگی ناشی از گرد و خاک و گل و لای در فصل بارندگی به آسفالت نیاز دارد. با برآورد هزینه صورت گرفته تکمیل این پروژه ۵۰۰ میلیون تومان اعتبار نیاز دارد.
رئیس شورای اسلامی ماضی‌بن بیان می‌کند: مسجد روستا قدیمی است و به نوسازی نیاز دارد و احداث آن به صورت ۲ طبقه است. تحقق این طرح فرهنگی و مذهبی نیازمند اعتبار مالی ۱۰۰ میلیون تومانی و همیاری روستاییان است.
بازگشت مهاجران
یکی از کشاورزان ماضی‌بن می‌گوید: این روستا ۵۲۰ هکتار اراضی کشاورزی دارد. از این میزان ۲۰۰ هکتار آن به صورت آبی و ۳۳۰ هکتار دیگری به صورت دیم کشت می‌شود. عمده محصولات کشاورزی نیز گندم، جو، نخود و عدس است.
«منصور عبدی» ادامه می‌دهد: به دلیل این‌که روستاییان آشنایی چندانی با محصولات باغی ندارند. فقط سهم اندکی از اراضی این روستا به توسعه باغ‌های گردو، انگور، به و زردآلو اختصاص یافته است.
وی می‌افزاید: به دلیل کمبود امکانات رفاهی و عمرانی سالانه بیش از ۵ خانوار از ساکنان روستا به شهر مهاجرت می‌کنند و در شرکت‌های ساختمانی و معادن کارگری می‌کنند. البته ناگفته نماند در چند ماه اخیر به دلیل افزایش هزینه‌های زندگی در شهر، گرانی و نبود شغل مناسب بخشی از مهاجران به روستا بازگشتند و به کشاورزی و دامپروری پرداختند.
کارآفرینی با ظرفیت‌های طبیعی
یکی از ساکنان ماضی‌بن می‌گوید: این روستا ۳۳۰ هکتار مرتع و جنگل بلوط دارد. از این رو، میتوان سالانه بیش از ۳ هزار رأس انواع دام سبک و سنگین در آن پرورش داد.
«غفار محمودی» می‌افزاید: پوشش جنگلی این منطقه از نوع «مازو» درختان بلوط است. همچنین از صمغ این نوع درخت در زمینه پزشکی، رنگرزی، دباغی چرم، درمان سوختگی و مرکب‌سازی استفاده می‌شود. وی می‌افزاید: با ایجاد صنایع فراوری درخت بلوط در این منطقه میتوان برای روستاییان کارآفرینی ایجاد کرد.
محمودی می‌گوید: زنان این روستا علاوه بر کار کشاورزی و دامپروری در زمینه کلاش بافی مهارت کافی دارند. با وجود این به دلیل نبود تعاونی به صورت خانگی فعالیت دارند که درآمد چندانی برای آنها ندارد. وی ادامه می‌دهد: این منطقه به دلیل پوشش درختان بلوط و کوه‌های سر به فلک کشیده اطراف آن در ۶ ماه نخست سال سرسبز است.
