علیرضا مجمع روزنامهنگار
پریشب استقلال باخت، بد هم باخت. این البته خیلی مهم نیست. مسئله اصلی این است که ما همیشه عادت کردهایم واقعیت را جور دیگری ببینیم، یا اصلا نبینیم. بازی یکچهار لیگ قهرمانان آسیا از چند ماه قبلش مشخص بود نتیجهاش چیست. همانطور که بازی پرسپولیس- الدوحیل معلوم است (که هنوز آن را ندیدهایم وقتی این یادداشت را میخوانید)، چون تیمی که مقابل پرسپولیس قرار گرفت ۱۶۳ میلیارد تومان گرانتر از شاگردان برانکو بود. در بازی پریشب از همان دقیقه دو بازی که روزبه چشمی یک توپ را از جلوی پای مهاجم السد بیرون زد مشخص بود دقیقه 90 روی اسکوربرد چه نتیجهای حک میشود. پس آقای کارشناس بین دو نیمه بیاید بگوید ما یک هیچ جلو هستیم و با این تماشاگر در پایان، نتیجه پرگلتر خواهد شد، چیزی عوض نخواهد شد. باز گلی که زدیم از زیر پای دروازهبان سوم السد سوتی شد و رفت توی گلشان. اصلا چرا کارشناسهای ما اینجوری شدهاند؟ وسط بازی میگویند ما چند گل دیگر میزنیم و میبریم، آخر بازی میگویند ما این بازی را در نقلوانتقالات زمانی که جپاروف و تیام را نتوانستیم نگهداریم باختیم. نه برادر، تیام و جپاروف هم بودند این استقلال به این السد میباخت. کارشناسهای ما جای واقعیت را با آرزو و هواداری اشتباه گرفتهاند.
کارشناسها یک طرف، برای گزارشگری فوتبالها هم بهنظرم باید یک فکر اساسی کرد. خیلی بی قاعده است. خیلی تهرانی و شهرستانیاش کردهاند. یک نگاه به فوتبالهای پرسپولیس و استقلال در شهرستانها و در تهران بکنید به این نکته میرسید که یک شدت این ملغمه اتفاقا ملغمه بیسروشکلی است. مثال میزنم. هفته قبل بازی پرسپولیس و نفت آبادان، در آبادان. گزارشگر بهشدت آبادانی و به نفع شهرش گزارش کرد، جوری که وقتی پرسپولیس گل مساوی را زد، صدایش برای اعلام گل از ته چاه درمیآمد و بعد از ده دقیقه کناردستی من نگاهی به تلویزیون کرد و گفت، کِی پرسپولیس گل زد؟! این را بگذارید کنار گزارش سرهنگ علیفر که اصلا نمیشود در آخر شب صدایش را از کمترین حد بالاتر برد، مبادا که فریادی بزند و اهل منزل بیدار شوند. این طرفداری گزارشگر آبادانی و کلا غیرتهرانی از تیمهای شهرهایشان اصلا چیز بدی نیست. بعد چرا وقتی به تهران میرسیم میخواهیم سرنا را از سر گشادش بزنیم؟ چه ایرادی دارد عادل و مزدک و پیمان یوسفی و جواد خیابانی را به اسم تیمهای تهرانی بشناسیم؟ مگر همه باید دل همه را به دست بیاورند؟ چه ایرادی دارد بازیهای استقلال میزبان را در تهران گزارشگر تهرانی استقلالی گزارش کند و بازیهای پرسپولیس را گزارشگر پرسپولیسی؟ باور کنید در آن صورت دیگر شفاف میدانیم با چه پدیدهای مواجهیم. غیر از این باشد همین وضعی است که میبینیم. فوتبال ما به تهرانی و شهرستانی تقسیم میشود و تیم تهرانی وقتی به هرجایی میرود باران سنگ و فحش از روی سکوها و باران اغراق و بیمنطقی از گزارشگر تلویزیونی نصیبش میشود. یکبار برای همیشه این ماجرا را ختم کنیم.
کِی پرسپولیس گل زد؟!
در همینه زمینه :