خبر: علی خدایی، نماینده کارگران در شورای‌عالی کار گفت: افزایش قدرت خرید کارگران را در قالب افزایش حقوق و دستمزد یا احیای «ستاد بن» پیگیری می‌کنیم تا اگر قرار است حمایت کالایی از کارگران انجام شود این اقدام با همراهی تعاونی‌های کارگری و در شأن کارگران انجام شود.
نقد: متناسب نبودن هزینه معیشت و دستمزد حقوق‌بگیران در ایران اتفاق جدیدی نیست اما هر بار که شوک‌درمانی در اقتصاد ایران باب می‌شود و نرخ ارز جهش می‌کند، این موضوع بیشتر به چشم می‌آید زیرا با جهش نرخ ارز، نرخ تورم هم عصیان می‌کند و دخل‌وخرج خانوارهای کارگری و حتی کارمندی را به‌هم می‌ریزد. در این وضعیت نمایندگان جامعه کارگری جز ارائه درخواست رسیدگی به معیشت کارگران و جبران کاهش قدرت خرید نیروی کار چاره‌ای ندارند اما در ادامه، همانطور که در تعیین دستمزد سالانه، همه راه‌ها به جیب کارفرما ختم می‌شود و او باید حقوق را افزایش دهد، در زمان جبران قدرت خرید نیز گویی فقط کارفرمایان باید دست‌به‌جیب شوند درحالی‌که دولت سال‌هاست از مسئولیت‌های اجتماعی خود در قبال قشر حقوق‌بگیر شانه خالی کرده و در جلسات شورای‌عالی کار نیز برای فرار از مسئولیت خود، وضع نامساعد حوزه تولید را برای بهبود‌نیافتن معیشت کارگران بهانه می‌کند.
در این شرایط جدال کارگر و کارفرما برای افزایش دستمزد یا گرفتن حمایت کالایی، به حکایت مرغ و تخم‌مرغ می‌ماند و هرگز نتیجه مطلوبی در پی ندارد. حالا کارگران در کنار پیشنهاد افزایش دستمزد، پیشنهاد دومی نیز مبنی بر احیای ستاد بن را مطرح کرده‌اند تا دولت و کارفرما سهمی از جبران کاهش قدرت خرید کارگران را با اعطای سبدی از کالاهای اساسی به دوش بکشند و معیشت خانوارهای کارگری را روبه‌راه کنند. در این وضعیت اگر دولت همراهی نکند، یا بخواهد این موضوع را مانند مسئولیت‌هایی که در قبال مسکن و درمان اقشار ضعیف دارد، به بهانه کمبود منابع قربانی کند، مجادله کارگر و کارفرما برنده‌ای نخواهد داشت و حتی اگر کارگران در ظاهر برنده میدان باشند به‌زودی با فشارهایی که روی تولید است، مشکل سنگین‌تری برای واحدهای تولید به‌وجود خواهد آمد. به‌نظر می‌رسد در موضوع جبران فشارهای واردشده به معیشت کارگران، همه راه‌ها به دولت ختم می‌شود.
افزایش دستمزد؛ حکایت مرغ و تخم‌مرغ
در همینه زمینه :
