مدادهایی که می رویند

رابعه تیموری| خبرنگار:

منطقه 6

سال‌ها پیش در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به‌عنوان مربی کار می‌کرد و وظیفه‌اش آموزش بچه‌ها بود. حالا در کانون مسئولیتی ندارد، اما هنوز هم آموزش بچه‌ها را وظیفه خود می‌داند. او عاشق محیط‌زیست است و با روش‌های گوناگون احترام به طبیعت را به فرزندان خود و کودکان محله می‌آموزد. «‌‌فرحناز شعله‌ور» از بانوان فعال ساکن محله جمال‌زاده است. منزل شعله‌ور پاتوق کودکان و بانوان محل است و مهمانی‌های او با چاشنی برنامه‌های فرهنگی و زیست‌محیطی برگزار می‌شود.

هنوز وقتی روزهای خوب کودکی‌اش را به خاطر می‌آورد لبخندی شیرین روی صورت مهربان و آرامش می‌نشیند. خانواده‌ ‌‌«فرحناز شعله‌ور» در خانه‌ای زندگی می‌کردند که حیاطش پر از درختان خرمالوی جنگلی بود و اگر علف و گل و بته‌های باغچه 10‌ـ 15 روز وجین نمی‌شد به اندازه قامت ریزه و فلفلی دختر بازیگوش خانه قد می‌کشیدند. خانواده شعله‌ور تا فرصتی به دست می‌آوردند بار و ‌بندیل سفر می‌بستند و به دل جاده و جنگل می‌زدند. در مسیر سفر دیدن پروانه‌ای خوش‌رنگ روی یک گل لاله وحشی بهانه‌ای می‌شد که لحظاتی طولانی در حاشیه جاده توقف کنند و از تماشای آن لذت ببرند. این حس‌های خوب سبب شد فرحناز شعله‌ور پس از تشکیل خانواده و مادرشدن فرصت این تجربه‌های زیبا را برای فرزندانش هم به وجود آورد. پسرانش «‌احسان»، «علی» و «محمد» در هر مدرسه‌ای درس می‌خواندند او عضو هیئت امنا و انجمن اولیا و مربیان بود و مهیا و آماده که به هر بهانه‌ای فرزندان‌ و همکلاسی‌های‌شان را به دل طبیعت ببرد تا در فضایی باصفا و به دور از هیاهو و زمختی شهر تنفس کنند. 


پرورش کفشدوزک و کرم ابریشم

 شعله‌ور اسفند هر سال برای بچه‌ها پیاز گل لاله می‌خرید و روش کاشت و پرورش آن را آموزش می‌داد تا هریک از آنها سر سفره هفت‌سین عید یک گل لاله داشته باشند. فصل بهار که از راه می‌رسید کرم ابریشم تهیه می‌کرد و در اختیار دانش‌آموزان می‌گذاشت تا برای کرم‌ها برگ درخت توت بچینند و از صدای خردشدن برگ‌ها در دهان کرم‌های کوچک و تنیدن پیله به دور آنها لذت ببرند. دو سه هفته بعد که وقت پروانه‌ شدن کرم‌های ابریشم می‌رسید، جشنواره‌ای برگزار می‌کرد تا از پیله درآمدن کرم‌ها را با هم تماشا کنند. سال گذشته که سفیدبالک‌ها امان رهگذران بلوار کشاورز را بریده بودند او پرس‌وجو کرد تا شاید راهی برای این مشکل پیدا کند. شعله‌ور پس از آنکه متوجه شد کفشدوزک‌ها تنها موجوداتی هستند که حریف این پشه‌های ‌ریز مزاحم می‌شوند از کارشناسی دعوت کرد تا روش پرورش کفشدوزک را به او و بچه‌ها بیاموزد. 


مدادهای متفاوت 

بانوی دوستدار محیط‌زیست دوست دارد فرزندانش و کودکان محله به سرنوشت طبیعت بی‌تفاوت نباشند و حتی به درختانی که برای تبدیل شدن به مداد قطع می‌شوند فکر کنند. او مدادهایی تهیه کرده که با هدف کمک به حفظ محیط‌زیست و جلوگیری از دور انداختن مدادهای کوچک، ساخته شده‌اند و در بخش انتهایی آنها بذر گیاهانی مانند نعناع، گوجه‌فرنگی، فلفل، ریحان و رزماری تعبیه شده تا با کاشت مداد در خاک، گیاهان سرسبز از درون آن رشد کند. شعله‌ور تعدادی از این مدادها را به همکلاسی‌های علی و محمد هدیه داد و پس از کوچک شدن مدادها آنها را به خانه‌اش دعوت کرد تا بذرهای داخل کلاهک را در باغچه باصفای خانه او بکارند. اردوهای باغ گیاه‌شناسی که بانوی مهربان محله جمالزاده با همکاری مدارس برای خانواده دانش‌آموزان تدارک می‌بیند سبب می‌شود بچه‌ها در دل طبیعت و در کنار اعضای خانواده و دوستان خود لحظاتی شاد و بانشاط را تجربه کنند. بسیاری از کودکان محله جمالزاده و دوستان علی و محمد می‌دانند انباشته شدن پلاستیک چه بلایی بر سر زمین می‌آورد و پاکسازی طبیعت یکی از بخش‌های جذاب اردوهای تفریحی آنهاست. 



پاکسازی محیط‌زیست کوئیک‌حسن

 تلاش‌های شعله‌ور به چهارچوب محله محدود نمی‌شود و مواقعی که هموطنانش گرفتار بحران و حادثه‌ می‌شوند آرام و قرار ندارد. در زلزله کرمانشاه او به روستای محروم و دورافتاده «‌کوئیک‌حسن» رفت تا به کودکان زلزله‌زده دلداری بدهد و دنیای کودکانه آنها را اندکی شاد کند. او بچه‌ها را دور خودش جمع کرد تا با هم بادبادک آرزوها بسازند، نقاشی بکشند و نمایش بازی کنند. در شرایط بحرانی آن روزها بطری‌های آب آشامیدنی که به دست اهالی می‌رسید در گوشه کنار روستا رها می‌شد. شعله‌ور با دیدن این اوضاع نگران روزی شد که این حجم پلاستیک خاک و زمین روستا را نابود ‌کند و برای اهالی فاجعه زیست‌محیطی دیگری به بار ‌آورد. او کودکان روستا را با مضرات پلاستیک و آثار آن بر طبیعت آشنا کرد و با کمک یکدیگر بطری‌ها را جمع‌‌آوری کردند. بانوی مسئولیت‌پذیر محله جمالزاده این روزها در حال راه‌اندازی یک مرکز کارآفرینی برای زنان سرپرست خانوار و خانواده‌های بی‌بضاعت است. تعدادی از بانوان محله گاهی در منزل شعله‌ور جمع می‌شوند و برای خانواده‌های بیماران سرطانی بیمارستان امام خمینی(ره) که در همراه‌سرا اقامت دارند غذا می‌پزند. او در رشته‌های عکاسی و فیلمبرداری تحصیل کرده است، اما در دوره‌های مختلف روان‌شناسی، اوریگامی و... شرکت می‌کند تا مهارت‌های فردی خود و توانایی و قابلیتش برای کمک به دیگران را افزایش دهد.