زیبایی ساختگی تمامی ندارد

فهیمه طباطبایی |  روزنامه‌نگار 

دو روزی است که خبری مبنی بر اینکه «بینی‌های قوزدار» در زیبایی ظاهری مد شده، در فضای مجازی دست به‌دست می‌چرخد؛ خبری که منبع خاصی ندارد اما توانسته نبض فضای مجازی را در دست بگیرد. قوزی که صدها نفر در ایران بابت آن میلیون‌ها تومان هزینه می‌کنند تا آن را از روی بینی محو کنند و از آن یک خط کشیده و صاف بسازند، حالا تبدیل به نماد زیبایی درصورت شده است.
از این دست مدهای زیبایی به اندازه زندگی بشریت تعریف شده و باز هم تعریف می‌شود، اما شدت آن در یک‌دهه اخیر بین ایرانی‌ها بیشتر و پررنگ‌تر شده و تبلیغات گسترده اینفلوئنسرها در فضای مجازی هم به آن دامن می‌زند. داستان از عمل بینی و پیکرتراشی شروع شد، در ادامه به بوتاکس پیشانی و خط اخم رسید، بعد چند سی‌سی ژل به لب را مد کردند، سپس پر کردن گونه‌ها و خط اخم، زیبایی را به کشیدن ابرو با نخ رساندند و امسال با خالی کردن غبغب و تیز کردن چانه به اوج خود رساندند؛ اینها نمونه‌هایی از خروار صنعت زیبایی ظاهری است که پزشکان کاسب در این سال‌ها آن را تعریف کرده و میلیاردها تومان بابت آن به جیب زده‌اند. زیبایی ساختگی که تمامی ندارد و تجربه نشان داده آنها که درگیر آن می‌شوند، نمی‌توانند از مدهای جدید دست بکشند.
اینکه بدن انسان متعلق به اوست و می‌تواند درباره آن تصمیم بگیرد، امری است انکارناشدنی و اینکه آدمیزاد ذاتاً زیبایی را دوست دارد هم واقعیتی است اثبات شده اما تجربه نشان داده زیبایی تعریف ثابت و مشخصی ندارد و مثلا چانه تیزی که الان مد شده، ممکن است چند سال دیگر پدیده زشتی درصورت تلقی شود یا لب‌های درشت دوباره جایش را به لب قیطونی و باریک بدهد، همانطور که هاشور ابرو زمانی مد شد و اغلب زنان را درگیر خود کرد و حالا بیشتر آنها درگیر پاک‌کردن آن هستند تا به ابروی طبیعی خود برگردند. در این میان باید حواسمان باشد که درگیر صنعتی نشویم که در ما زیبایی ساختگی را بر می‌انگیزد تا به واسطه ما میلیاردها تومان درآمد کسب کند.