# مهد_سالمندان

سال‌های سال است که طرح مهدهای کودک-سالمند در دنیا مطرح شده است؛ فضاهای اشتراکی که در آن کودکان و سالمندان در یک فضای بین نسلی حاضر می‌شوند. خیلی از جامعه‌شناسان و رفتارشناسان معتقدند که ایده مهدکودک-سالمند فقط یک شیوه مراقبتی خاص نیست، بلکه باید از آن به‌عنوان یک الگوی زندگی جامعه‌گرا یاد کرد که در آن کودکان این فرصت را پیدا می‌کنند تا از حمایت‌های عاطفی سالمندان برخوردار شوند و همچنین این امکان را به سالمندان می‌دهد که از انزوای این دوران و فردگرایی افراطی دور شوند. در واقع از آنجا که حضور پرانرژی کودکان، نشاط و شادی را به زندگی سالمندان بازمی‌گرداند، احساس مفید بودن و انتقال تجربه به سالمندان دست می‌دهد و همین حس مفید بودن، آنها را از افسردگی و گوشه‌گیری از جامعه دور می‌کند. وقتی یک سالمند برای کودکی کتاب می‌خواند یا مهارتی را به او می‌آموزد، حس ارزشمندی عمیقی در او ایجاد می‌شود. یکی دیگر از ضرورت‌های تأسیس این مهدها در کشورها، فعال نگه‌داشتن ذهن و بدن سالمندان است.کارشناسان طب سنتی معتقدند که بازی با کودکان، ذهن سالمندان را تحریک می‌کند و بدن آنها را به حرکت وامی‌دارد؛ همین مسئله باعث می‌شود اولا خطر ابتلا به آلزایمر کاهش یابد؛ ثانیاً سالمندان دیرتر به یکجانشینی و بی‌تحرکی عادت کنند. دیدن دنیا از چشم کودکان و امیدواری به زندگی، نکته مثبت دیگری است که کارشناسان اجتماعی درباره سالمندان و ایده مهدهای کودک-سالمندی به آن اعتراف می‌کنند و معتقدند، ما برای داشتن جامعه‌ای سالم‌تر و پویا‌تر در میان سالمندان به اجرایی‌شدن این ایده در کشور نیازمندیم؛ ایده‌ای که خیلی از کشورها ازجمله ژاپن هم تجربه آن را دارند. در واقع، ژاپن زمانی این ایده را به مرحله عمل درآورد که احساس کرد جمعیت کشورش رو به سالمندی در حرکت است و باید برای پیوندهای اجتماعی بین نسلی، کاری کند؛ درست وضعیتی مشابه امروز کشور ایران؛ ایده‌ای جذاب و مثبت که حالا رئیس سازمان بهزیستی کشور هم خبر داده که قرار است به متقاضیان راه‌اندازی این مهدها، مجوزهای لازم را ارائه دهند.