حدیث دلبران
نبود مرکز درمانی و پایانه مسافربری، روباز بودن فاضلاب خانگی و جمعآوری سنتی زبالهها بخشی از مشکلات دلبران است
روحالله زرین| سنندج- خبرنگار:
دلبران در ۲۰کیلومتری قروه قرار دارد و حدود ۱۵ سال از شهر شدن آن میگذرد. این منطقه از استان در مسیر توسعه طرحهای عمرانی کشور مانند راهآهن همدان به سنندج و طرح گردشگری غار علیصدر همدان به منطقه باباگُرگُر قرار گرفته است. دلبران قطب تولید انواع انگور در قروه نیز به شمار میرود. این در حالی است که با وجود اجرای طرحهای توسعه شهری همچنان مشکلاتی مانند نبود زیرساختهای حملونقل شهری، جاده مناسب، درمانگاه و اشتغال پایدار موجب افزایش ۲درصدی مهاجرت مردم این منطقه به سایر شهرهای استان شده است.
ایجاد امکانات
شهردار دلبران میگوید: این منطقه دارای ۸ هزار نفر جمعیت و ۲ هزار و ۳۰۰ خانوار است. همچنین بیش از ۹۰ درصد بافت شهری نوسازیشده و بهسازیشده دارد. «اکبر خادمی» میافزاید: این شهر ۱۲۰ خیابان اصلی و ۸۰ کوچه فرعی دارد. عملیات آسفالتریزی و سنگفرش بیشتر این مناطق در ۴ سال اخیر انجام شده است. خادمی تصریح میکند: ۲ هزار متر هدایت فاضلاب شهر از سوی شرکت آبفا صورت گرفته و به ۲۰ هزار متر لولهگذاری دیگر نیاز است. انجام این کار نیازمند اعتبار ۵۰ میلیارد تومانی است.
شهردار دلبران ادامه میدهد: یک پارک ۷هزار متری و ایستگاه سلامت ۲هکتاری برای رفاه حال شهروندان دلبران در نظر گرفته شده است. همچنین به دلیل پوشش درختان در مرکز شهر قرار است در یک فضای ۱۵هزار مترمربعی یک پارک جنگلی ایجاد شود که تحقق آن نیازمند ۲ میلیارد تومان است.
خادمی میافزاید: با وجود جمعیت 8هزار نفری دلبران، در این شهر مرکز درمانی و داروخانه شبانهروزی وجود ندارد. همچنین تنها پایگاه فوریتهای پزشکی که یک سال از احداث آن میگذرد به دلیل نبود اعتبارات مالی در حال جمعآوری است.
وی تصریح میکند: ۱۵۰۰ متر زمین برای احداث پایانه مسافربری در خروجی شهر در نظر گرفته شده که راهاندازی آن نیازمند احداث سالن استراحت، پارکینگ، سایبان و امکانات بهداشتی است. این کار ۲۰۰ میلیون تومان اعتبار لازم دارد.
راه رسیدن به توسعه شهری
رئیس شورای اسلامی شهر دلبران میگوید: تمام فاضلاب خانگی این منطقه به صورت روباز در شهر جریان دارد و وارد رودخانههای فصلی میشود. در نتیجه برای جلوگیری از آلودگی زیستمحیطی ناشی از آن نیازمند ایجاد تصفیهخانه و چاه سپتیک هستیم.
«جعفر حیدری» ادامه میدهد: ۸ سال از اجرای طرح مسیر گردشگری باباگرگر دلبران به جاذبه دیدنی غار علیصدر همدان میگذرد. این محور با اینکه فقط ۲۰ کیلومتر است، اما همچنان به اتمام نرسیده است.
وی میافزاید: راهآهن همدان به سنندج نیز از خروجی این شهر عبور میکند. بهرهبرداری از آن زمینه توسعه شهری در دلبران را به همراه خواهد داشت، چراکه دسترسی به شهرهای صنعتی کشور مانند تهران، تبریز و همدان را ممکن خواهد کرد.
حیدری میگوید: تنها درآمد شهرداری منابع ملی و بودجه سالانه ۲میلیارد تومانی است. با سرمایهگذاری در منطقه تفریحی، گردشگری و زیارتی باباگرگر میتوان زمینه درآمد پایدار برای شهرداری ایجاد کرد.
وی ادامه میدهد: در ۳ سال اخیر بیش از ۱۴ هزار مترمربع جدولگذاری و ۹۴ هزار مترمربع آسفالتریزی در معابر شهر انجام شده است. همچنین ۷ هزار مترمربع سنگفرش و پیادهروسازی در دلبران صورت گرفته است.
حیدری میافزاید: با وجود منابع مالی محدود در حال توسعه و آبادانی دلبران هستیم و در چند سال اخیر شاهد افزایش ساختوساز در این شهر بودیم.
رئیس شورای اسلامی شهر دلبران میگوید: زبالههای شهر در ۳کیلومتری بافت مسکونی و در فضایی هزار و 500 متری به صورت سنتی جمعآوری و سوزانده میشوند. در این زمینه نیازمند 2 دستگاه خودرو زبالهجمعکن و حصارکشی محوطه برای کاهش آلودگی هستیم که تحقق آن ۴۰۰ میلیون تومان اعتبار لازم دارد.
نبود اشتغال
بخشدار دلبران نیز میگوید: آب آشامیدنی این شهر از شبکه توزیع منطقه خریله به طول ۱۵ کیلومتر تامین میشود که ۵ کیلومتر آن به دلیل فرسودگی نیازمند تعویض است.
«رضا حسنیپدرام» ادامه میدهد: در چند سال اخیر احداث معدن طلای ساریگونی موجب آلودگیهای زیستمحیطی و آلودگی آبهای زیرزمینی شده است. در نتیجه امکان بروز بیماریهای مخنلف در آینده نزدیک برای شهروندان دلبران وجود خواهد داشت. وی میافزاید: برخی ساکنان این شهر به صورت سنتی در زمینه دامداری فعالیت دارند. برای کاهش آلودگی شهر ضرورت دارد یک مجتمع دامپروری و تعاونی در دلبران ایجاد شود.
حسنیپدرام میگوید: به دلیل نبود شغل پایدار و درآمد مناسب شاهد مهاجرت ۲درصدی مردم این شهر به سایر مناطق استان بودهایم که شامل ۲۰۰ نفر میشود.
ظرفیتهای باغی
یکی از باغداران دلبران میگوید: این منطقه دارای ۷۵۰ هکتار باغ انگور است که ۵۳۰ هکتار آن به صورت دیم و ۲۲۰ هکتار آن به صورت کشت آبی مورد بهرهبرداری قرار میگیرد.
«نجاتعلی مهری» ادامه میدهد: سالانه بیش از ۴ هزار و ۵۰۰ تن انواع انگور عسکری، فخری، یاقوتی، بیدانه سرخ و سفید از باغهای این منطقه برداشت میشود.
وی میافزاید: به دلیل نبود صنایع فراوری و تبدیلی، انگور این منطقه به صورت خانگی به شیره، مویز و کشمش تبدیل میشود. همچنین دلالان بخش عمده آن را در زمان برداشت محصول و فراوانی کیلویی کمتر از ۲هزار تومان قیمتگذاری و خریداری میکنند، در حالی که در بازار کیلویی ۷ هزار تومان عرضه میشود.
زمینه ایجاد اشتغال با ظرفیت گردشگری
یکی از ساکنان دلبران میگوید: مردم این منطقه در زمینه تاسیسات فنی ساختمان مهارت دارند و استادکاران فراوانی در این زمینه در کلانشهرهای کشور مانند تهران فعالیت میکنند.
«رضا منتشلو» ادامه میدهد: ضرورت دارد با استفاده از ظرفیتهای طبیعی منطقه مانند گردشگری و باغداری زمینه اشتغال پایدار در روستا فراهم شود. نتیجه آن کاهش مهاجرت و رونق شهرنشینی خواهد بود.
این شهروند دلبرانی میافزاید: برای رفاه حال تاکسیداران نیاز است یک جایگاه سوخت سیانجی و پمپ بنزین در دلبران احداث شود. همچنین جاده این شهر که ۳۰ سال از عمر آن میگذرد نیازمند نوسازی، تعریض، نصب تابلوهای هشداردهنده راهنمایی و رانندگی و ایجاد سیستم روشنایی برای کاهش آمار تصادفات برونشهری است.