پیوستن ایران به CFT ؛ گشایش بانکی یا بن‌بست جدید؟

سحر خانمحمدی؛ روزنامه‌نگار

نهم مهرماه سال جاری، مجمع تشخیص مصلحت نظام با الحاق مشروط ایران به کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم (CFT) موافقت کرد. دولت این اقدام را گامی در جهت شفافیت مالی و بازگشایی مسیرهای بانکی می‌داند، با این تأکید که منافع و امنیت ملی در فرایند الحاق کاملا حفظ شود. با این حال، برخی منتقدان هشدار می‌دهند که پیوستن به CFT تضمینی برای خروج ایران از فهرست سیاه FATF نیست و ممکن است ابزارهای دور زدن تحریم‌ها را محدود کند.

نگاه مخالفان
حسینعلی حاجی‌دلیگانی، نماینده شاهین‌شهر، تصویب CFT را شتاب‌زده می‌داند و معتقد است تا قطعنامه‌های تحریمی لغو نشود، مبادله اسناد امتیازی یک‌طرفه است.
مالک شریعتی، نماینده تهران نیز با اشاره به تحریم‌های سنگین، می‌گوید اجرای CFT مسیرهای مالی ایران را آشکار می‌کند و کمک چندانی به معیشت
مردم نمی‌کند.

نگاه موافقان
رضا سپهوند، نماینده خرم‌آباد، پیوستن به CFT را ضرورتی برای بازگشت ایران به شبکه مالی جهانی می‌داند و معتقد است نپیوستن به آن کشور را دچار نوعی خودتحریمی کرده است.
 ابراهیم نجفی، نماینده آستانه اشرفیه، می‌گوید تصویب CFT می‌تواند گشایشی برای باز شدن کانال‌های بانکی و سهولت تجارت ایجاد کند و حسن نیت ایران را به جامعه جهانی نشان دهد.

چشم‌انداز
تصویب CFT تقابل 2 نگاه است؛ یک نگاه بر تعامل سازنده با نظام مالی جهانی تأکید دارد و نگاه دیگر بر احتیاط برای حفظ امنیت ملی. با اجرای هوشمندانه شروط، ایران می‌تواند ضمن رعایت منافع ملی، از فرصت‌های گشایش مالی بهره ببرد.