گزارش
«آژانس شیشه‌ای» را 200بار دیده‌ام
گفت‌وگو با حامد جعفری، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و دبیر جشنواره فیلم کودک و نوجوان
ناصر احدی | روزنامه‌نگار
در روزهای برگزاری سی و هفتمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان با حامد جعفری، دبیر جشنواره و مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی گفت‌وگو کردم.
سعی کردم به جای اینکه فقط از چند و چون جشنواره سؤال کنم، از جوی که در آن رشد کرده، سینمای مورد پسندش و طرح و نقشه‌اش برای رونق سینمای کودک و نوجوان بپرسم. با اینکه جشنواره تمام شده اما حرف‌های گفت‌وگو کهنه نشده و حداقل به کار شناخت بیشتر مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی که در تولیدات سینمایی دولتی نقش مهمی دارد، می‌آید.
درضمن، نسخه مفصل‌تر این گفت‌وگو را می‌توانید در وب‌سایت «همشهری آنلاین» بخوانید.
می‌دانم متولد سال1364 هستید، اما دوست دارم بدانم حامد جعفری در چه جوی بزرگ شده؟
متولد 1364تهران هستم.
کجای تهران؟
شرق تهران، محله نیروی هوایی، پیروزی، آن‌طرف‌ها. در مدرسه علوی درس خواندم. از اول دبستان مدرسه علوی بودم و در خیابان ایران بزرگ شدم. در برهه‌ای هم خانه‌مان جابه‌جا شد و از آن محله رفتیم و خیلی به‌سختی می‌رفتم مدرسه. پسرها معمولا فوتبالی‌اند، ولی من از اول اصلا فوتبالی نبودم. بازی ایران ـ استرالیا را همه ایران دیدند، اما ما در آن زمان داشتیم دکور تئاتر در مدرسه درست می‌کردیم. بقیه بچه‌ها داشتند در سالن مدرسه فوتبال می‌دیدند و ما دکور می‌زدیم.
پدر و مادر چه می‌کردند؟
مادرم فرهنگی و پدرم کارمند است.
چند تا بچه بودید؟
3تا.
در خانه جوی وجود داشت که شما را به سمت هنر و نمایش سوق بدهد؟
خواهرم اهل نقاشی و خطاطی بود و درکی از این فضاها داشتم. مدرسه هم برایمان کلاس‌های مختلف می‌گذاشت. مثلا یادم است که من 2سال آنجا کلاس آشپزی رفتم یا کلاس نمایش می‌گذاشت. در این فرایند افتادیم به اینکه نمایش برگزار کنیم و کارهای این‌شکلی. یکی‌دو سال بعد از دانشگاه تصمیم گرفتم بروم در حوزه کودک کار کنم. چرا؟ چون احساس می‌کردم یک دوره پرنشاط سینمای کودک داشتیم و بعد رسید به دوره کم‌فروغی که هیچ کاری در این حوزه نمی‌شود. این مال سال 1386ـ 1385 است. رفتیم با دوستانمان مطالعه کردیم و دیدیم مؤثرترین رسانه برای کودک انیمیشن است. رفتیم سراغ انیمیشن. در بین گونه‌های سینمایی، انیمیشن جزو کارهای خیلی سخت است، چون هم فرایندش فناورانه و تکنولوژی‌پایه است و هم کمی صنعتی است. مثلا فرض کنید اگر یک فیلم سینمایی زنده 4-3ماه گروه تولیدش درگیر است، اما در انیمیشن 4ـ3سال درگیر تولید یک فیلم هستی.
فیلمی که در کودکی یا نوجوانی دیدید و اثرش همچنان پس ذهنتان هست...
اولین فیلمی که خیلی روی من اثر گذاشت «آژانس شیشه‌ای» بود. در سینما چند بار دیدمش. فکر کنم تا حالا 200بار «آژانس شیشه‌ای» را دیده باشم.
فیلمِ کودک محبوبتان...
«کلاه‌قرمزی». فیلم را در سینما آفریقا دیدم و در صف ایستادم.
شما 3فرزند دارید. چند سال دارند؟
4، 9و 14ساله‌اند. 2پسر و یک دختر.
چه فیلم‌هایی برایشان انتخاب می‌کنید؟
من و مادرشان روی محتوایی که بچه‌ها می‌بینند حساسیم. فیلم‌هایی هست که من در شکل‌گیری و ساختشان مشارکت داشتم، ولی به بچه‌های خودم اجازه ندادم ببینند. البته اسمشان را
نمی‌توانم بگویم.
روی فیلم‌ها و انیمیشن‌های خارجی هم همین سختگیری هست که نبینند؟
اینکه نبینند نیست، اتقاقا بعضا به خارجی‌ها بهتر می‌شود اعتماد کرد، چون استانداردها را رعایت می‌کنند. حوزه سینمای کودک استاندارد دارد که چی برای کودک قابل پخش است و چی نیست. در روسیه فیلممان را پخش کردیم و چون دست یکی از شخصیت‌های اصلی جسم تیزی بود به ما گفتند چون مخاطب این فیلم خردسال است، به‌رغم اینکه از فیلم خوششان آمده نمی‌توانند آن را بخرند.