
سیهمار در هرمزگان هم ثبت شد

زهرا رفیعی؛ روزنامهنگار
مار «شو» برای ساکنان روستاهای دورافتاده هرمزگان ترسناکترین موجودی است که ممکن است دیده شود؛ موجودی که هرچه بگویند چه شکلی بوده پزشکان هیچ شناختی از آن ندارند و نمیدانند چه پادزهری برایش کارآمد است. هرکه به نیش این مار کشیده شود، احتمال اینکه آفتاب صبح فردا را ببیند صفر است.
به گزارش همشهری، مارهای کرایت (خانواده مارهای کبرا) ازجمله مارهای زهرآگینی هستند که در جنوب و جنوبشرق آسیا پراکنش وسیعی دارند. نخستین گزارش از وجود کرایت ایرانی در سال ۲۰۱۳ در سیستان و بلوچستان ثبت شد و محلیها به آن «سیهمار» میگفتند. ۷ سال بعد تیمی به سرپرستی مرتضی آریانژاد برای یافتن غربیترین پراکندگی جهانی این گونه، عکس سیهمار را به جامعه محلی در هرمزگان نشان دادند، مردم محلی تأیید کردند که «ما به این، مار شو میگوییم.»پژوهشگر مؤسسه حامیان حیاتوحش «هرموز» و از نویسندگان اصلی مطالعه جدید به همشهری میگوید: در کرمان و هرمزگان در جنوبشرق ایران، نمونههایی با کمک مردم محلی جمعآوری شد. در مجموع ۲۴مورد مشاهده از کرایت ایرانی ثبت شد (۲۱مورد توسط مردم محلی و ۳مورد بازدید میدانی) از این تعداد، ۲۲مورد در استان هرمزگان (۸مورد در میناب و ۱۴مورد در بشاگرد) و 2 مورد در استان کرمان (شهرستان منوجان) بهدست آمد. مرتضی آریانژاد درباره یافتههای این تحقیق میگوید: یافتههای ما نشان میدهد محدوده پراکنش این گونه تا شهرستان میناب (غربیترین حد پراکندگی جهانی کرایت ایرانی) به شمار میرود. احتمال میرود این گونه در شمال و غرب هرمزگان یا سایر مناطق استان کرمان نیز وجود داشته باشد.