هر سال که فصل برداشت گردو می‌رسد، آمار تلخ سقوط و مرگ باغدارانی که برای چیدن گردو از میان شاخه‌های بلند درخت بالا رفته بودند، جایش را در میان اخبار باز می‌کند. باغدارانی که با امید برداشت محصول بیشتر و با دلی قرص، خود را در میان شاخه‌های درخت گردو جای داده بودند، اما درست در لحظه‌ای که دلشان از پر شدن کیسه‌های گردو شاد شده بود، یک لغزش ساده به نقطه پایان زندگی‌شان تبدیل شد.
این مرگ‌های خاموش سال‌هاست به بخشی از تقویم باغداری و کشاورزی ایران بدل شده‌اند؛ اتفاقی که اگر فرهنگ ایمنی جدی گرفته می‌شد، امکان کمرنگ شدن آمارش بالا بود.
آمارهای رسمی نشان می‌دهد که این حوادث محدود و استثنایی نیستند و اگر بخواهیم استان همدان را به‌دلیل جای دادن شهرستان‌های تولید کننده گردو، مبنا قرار دهیم باید گفت که در این استان هر سال به‌طور تقریبی 100تا 115نفر به‌دلیل سقوط از درخت گردو، مصدوم می‌شوند. آمار زمانی هولناک‌تر می‌شود که از یک‌سو بدانیم این مصدومیت‌ها اغلب با آسیب به نخاع و سر همراه است.
در کنار آمار مصدومیت، اصل موضوع به تعداد جان‌باختگان گره می‌خورد؛ به‌گفته داوود گمار، سرپرست اورژانس ۱۱۵ و مدیریت حوادث دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، سال گذشته 5نفر در استان همدان جان خود را از دست دادند و امسال هم در شروع فصل برداشت 52نفر مصدوم و یک فوتی ثبت شده است.
این ارقام، درواقع روایتگر غیبت سیاستگذاری جدی در حوزه ایمنی کشاورزی است؛ چراکه هنوز هیچ نهاد مسئولی به‌صورت فراگیر کارزار آموزشی یا طرح حمایتی برای کاهش این تلفات راه نینداخته است.
این مرگ‌ها تنها اعداد و آمار نیستند؛ هرکدام پدر، همسر یا فرزندی هستند که ناگهان از خانواده‌ای جدا می‌شوند. بسیاری از این قربانیان نان‌آور خانه‌اند و با نبودشان، خانواده‌ای درگیر بحران معیشتی می‌شود.
درواقع فصل برداشت محصول که می‌تواند بهانه‌ای برای جشن و شادی باشد، سال‌هاست که به عزای خانواده‌ها تبدیل شده است؛ موضوعی که توجه ویژه مسئولان محلی و جهادکشاورزی را به آموزش و افزایش ایمنی باغداران در فصل برداشت گردو طلب می‌کند.
گردوهای قاتل
در همینه زمینه :
