باز هم وتو، باز هم حمایت از تداوم نسل‌کشی

صحن شورای امنیت سازمان ملل بار دیگر شاهد صحنه‌ای تکراری بود؛ ۱۴ کشور به آتش‌بس فوری و ورود کمک‌های انسانی به غزه رأی مثبت دادند و تنها یک کشور مخالفت کرد؛ آمریکا. این نخستین بار نیست. از ۱۹۴۵ تاکنون واشنگتن ۸۸بار از حق وتو استفاده کرده که بیش از نیمی از آن برای حمایت از رژیم صهیونیستی بوده است. در همین جنگ اخیر 6 قطعنامه برای توقف جنگ با رأی قاطع اکثریت تصویب و هربار آمریکا سد راه شد.
پیامد این وتوها روشن است؛ تداوم کشتار. گزارشگران سازمان ملل شرایط غزه را با ویرانی هیروشیما و ناکازاکی مقایسه می‌کنند. آمارها تکان‌دهنده است؛ نزدیک به ۷۰ هزار شهید که ۸۰ درصدشان زنان و کودکان‌ هستند.
اینجاست که تناقض آشکار می‌شود. آنچه آمریکا «نظم جهانی» می‌نامد در عمل به جنگلی می‌ماند که قانونش تنها قدرت است. در این جنگل، حقوق بشر شعاری توخالی است و خروجی‌اش چیزی جز مرگ و ویرانی نیست.

بازار داغ بلیت‌های یک‌طرفه در اراضی اشغالی 
بازار بلیت‌های یک‌طرفه سفر در اراضی اشغالی حسابی داغ است. منابع عبری‌زبان نوشته‌‌اند که سال ۲۰۲۴ برای تل‌آویو سالی عادی نبوده است؛ سالی بوده که رکورد خروج صهیونیست‌ها از سرزمین‌های اشغالی شکسته است. طبق گزارش رسمی دفتر آمار مرکزی در این سال بیشترین موج مهاجرت معکوس رخ داده و همزمان جذب یهودیان مهاجر به پایین‌ترین سطح رسیده است. دلایل این روند روشن است؛ جنگ فرسایشی و پرهزینه غزه، سایه دائمی موشک‌ها و ناامنی همراه با بحران‌های داخلی مثل اعتراضات گسترده و البته رکود اقتصادی. همه اینها دست به‌دست هم داده تا آنطور که اسرائیل‌تایمز نوشته بسیاری چمدان‌هایشان را ببندند و بروند. به اعتقاد ناظران صحنه امروز اسرائیل پر از تناقض است. جایی که قرار بود سرزمین موعود باشد هر روز شاهد خانواده‌هایی است که آینده را نه در اراضی اشغالی، بلکه در اروپا، آمریکا یا هر جای دیگری غیر از آنجا جست‌وجو می‌کنند.

ممنوعیت شوخی در سرزمین آزادی
در آمریکا، کشوری که خود را «سرزمین آزادی» می‌نامد گاهی یک جمله طنز می‌تواند سرنوشت یک برنامه را تغییر دهد. این بار جیمی کیمل، کمدین سرشناس آمریکایی هدف جنجال‌ها شد؛ کسی که سال‌ها هر شب با شوخی‌هایش روی آنتن بود. اما یک مونولوگ درباره ماجرای ترور چارلی کرک، چهره مشهور راست افراطی و حامی دوآتشه دونالد ترامپ کافی بود تا شبکه ای‌بی‌سی وابسته به دیزنی برنامه‌اش را تعلیق کند. کیمل در آن شب، واکنش دونالد ترامپ به مرگ کرک را به تمسخر گرفت و گفت: «این بیشتر شبیه ناراحتی یک کودک 4 ساله برای ماهی مرده‌اش بود.» او همچنین به پایین کشیده شدن پرچم‌ها در کاخ سفید طعنه زد و از تلاش جریان حامی ترامپ (مگا) برای بهره‌برداری سیاسی از ماجرا سخن گفت. همین جملات کوتاه موجی از واکنش‌ها را به همراه آورد. فشارها بالا گرفت و شبکه ای‌بی‌سی هم عقب‌‌نشینی کرد. نتیجه روشن بود؛ توقف یکی از مشهورترین برنامه‌های شبانه آمریکا. این ماجرا بار دیگر نشان داد حتی در سرزمین آزادی، همه شوخی‌ها آزاد نیست.

حمله یمن به گردشگری اسرائیل
باز هم ستون‌های دود از دل بندر ایلات بالا رفت. پهپاد یمنی‌ها این بار بی‌صدا از سامانه‌های پدافندی رژیم صهیونیستی عبور کرد و مستقیم به هتلی در جنوب بندر کوبید. چند دقیقه پیش‌تر کسی تصور نمی‌کرد پرنده‌ای از آن‌سوی شبه‌جزیره بتواند قلب گردشگری اسرائیل را نشانه بگیرد. اما این اتفاق افتاد.
آژیرها در قدس، تل‌آویو و حیفا یکی‌یکی فعال شد، مردم به پناهگاه‌ها رفتند و ارتش با عجله خبر رهگیری موشک‌ها و پهپادهای دیگر را منتشر کرد. رسانه‌های عبری نوشتند که کنفرانس خبری سخنگوی ارتش به‌خاطر این حمله لغو شده است. این نخستین بار نیست که یمن با موشک و پهپاد به اراضی اشغالی ضربه می‌زند. حمله‌های دریایی یمن به کشتی‌های مرتبط با صهیونیست‌ها اقتصاد رژیم را هم به دردسر انداخته است. همین سلسله حملات باعث شد کاتس، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی با خشم، عبدالمالک حوثی، رهبر انصارالله یمن را به ترور تهدید کند.