سال‌ها قهرمانان ایرانی با مدال‌های جهانی و المپیک، غرور ملی آفریدند اما فردای قهرمانی، برای بسیاری از آنان به کابوسی از دغدغه‌های معیشتی و درمانی تبدیل شد. حالا تصمیم وزارت ورزش برای بیمه قهرمانان و مدال‌آوران، امیدی تازه در دل جامعه ورزشی ایجاد کرده است؛ تصمیمی که به گفته نمایندگان مجلس، می‌تواند ورزش ایران را وارد مرحله‌ای تازه کند.
راستینه: بیمه قهرمانان یک تحول ملی است
احمد راستینه، سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، اقدام وزارت ورزش را گامی بزرگ و مؤثر توصیف می‌کند. او می‌گوید: این تصمیم نه‌تنها حمایت عملی از قهرمانان و سرمایه‌های ورزشی است، بلکه می‌تواند نگاه جامعه به جایگاه ورزشکاران را تغییر دهد. از نظر او، قهرمانان تنها مدال‌آور نیستند. آنان نماد سرمایه اجتماعی کشورند و باید آینده‌ای مطمئن داشته باشند.
لایحه باشگاه‌داری؛ از شعار تا الزام قانونی
راستینه در ادامه به لایحه نظام جامع باشگاه‌داری اشاره می‌کند. او توضیح می‌دهد که در این لایحه، وزارت ورزش، سازمان تأمین اجتماعی و سایر نهادهای بیمه‌گر موظف خواهند شد قهرمانان و مدال‌آوران را تحت حمایت قرار دهند. مهم‌تر آنکه، همه باشگاه‌های حرفه‌ای نیز ملزم به بیمه کردن ورزشکاران، مربیان و عوامل ورزشی خواهند بود. به این ترتیب، حمایت‌ها از حالت شعاری خارج و به الزام قانونی تبدیل می‌شود.
پایان عمر کوتاه قهرمانی بدون پشتوانه
راستینه یادآور می‌شود که عمر حرفه‌ای بسیاری از رشته‌ها کوتاه است و ورزشکاران در معرض مصدومیت‌های سنگین قرار دارند. او می‌گوید: ایجاد چتر بیمه‌ای فراگیر‌می‌تواند انگیزه، آرامش ذهنی و ثبات حرفه‌ای ورزشکاران را تضمین کند. به بیان دیگر، این حمایت بیمه‌ای همان سپری است که سال‌ها جای خالی‌اش در ورزش ایران احساس می‌شد.
از رفاه فردی تا اعتماد اجتماعی
سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس، این اقدام را تنها یک امتیاز رفاهی نمی‌داند. او معتقد است وقتی مردم می‌بینند قهرمانانشان بعد از دوران قهرمانی رها نمی‌شوند، اعتماد عمومی به ساختار ورزش و مدیریت کشور تقویت می‌شود. بیمه قهرمانان نه فقط یک اقدام اقتصادی، بلکه یک سرمایه‌گذاری اجتماعی و فرهنگی است.
فرصتی برای حرفه‌ای‌سازی واقعی
راستینه تأکید می‌کند. بیمه قهرمانان باید سیاستی دائمی باشد، نه اقدامی مقطعی. او بیمه را حلقه مفقوده‌ای در مسیر حرفه‌ای‌سازی ورزش می‌داند؛ حلقه‌ای که اگر با اجرای جدی لایحه نظام جامع باشگاه‌داری تکمیل شود، می‌تواند آینده‌ای متفاوت برای ورزش ایران رقم بزند. اکنون نگاه‌ها به مجلس و دولت دوخته شده تا ببینند این فرصت تاریخی چگونه به سرانجام خواهد رسید.
عمر کوتاه قهرمانی و مصدومیت‌های سنگین
با وجود آنکه اجرای بیمه قهرمانان یک گام بلند محسوب می‌شود، کارشناسان بر این باورند که برای تحقق کامل اهداف این طرح باید چند نکته مهم مدنظر قرار گیرد. نخست آنکه نظام بیمه‌ای در حوزه ورزش نباید تنها به پوشش درمانی محدود شود. بسیاری از ورزشکاران پس از پایان دوران قهرمانی با مشکلاتی همچون بیکاری، نبود فرصت شغلی و کمبود منابع مالی برای ادامه زندگی مواجه هستند. در چنین شرایطی، بیمه بازنشستگی و ایجاد صندوق‌های حمایتی اختصاصی برای ورزشکاران می‌تواند مکمل مهمی برای این طرح باشد.
موضوع دیگر، نحوه تأمین منابع مالی این بیمه‌هاست. برخی کارشناسان هشدار داده‌اند که اگر بار مالی طرح تنها بر دوش وزارت ورزش یا سازمان تأمین اجتماعی باشد، اجرای پایدار آن با چالش جدی مواجه خواهد شد. در این میان، ورود بخش خصوصی و باشگاه‌های بزرگ ورزشی به چرخه حمایت بیمه‌ای می‌تواند ضامن استمرار و تقویت این سیاست باشد. بسیاری از کشورها، از جمله ترکیه و کره جنوبی، بخش قابل توجهی از بار مالی حمایت از ورزشکاران حرفه‌ای را از طریق مشارکت باشگاه‌ها و حامیان مالی تأمین می‌کنند.
از سوی دیگر، تجربه نشان داده است که قوانین حمایتی اگر به درستی اجرا و نظارت نشوند، به سرعت رنگ می‌بازند. مجلس و کمیسیون فرهنگی در کنار وزارت ورزش باید سازوکاری دقیق برای نظارت بر اجرای بیمه قهرمانان طراحی کنند تا این طرح صرفا به تصویب آیین‌نامه‌ها محدود نماند. ایجاد سامانه‌ای شفاف برای ثبت قراردادها و وضعیت بیمه‌ای ورزشکاران می‌تواند یکی از ابزارهای مهم در این مسیر باشد. افزون بر این، پرداختن به ورزشکاران پیشکسوت و کسانی که سال‌ها پیش مدال‌آور بوده‌اند نیز اهمیت دارد. بسیاری از این چهره‌ها امروز در وضعیت مالی یا درمانی دشواری به سر می‌برند. گنجاندن آنان در دایره حمایتی بیمه‌ای، نه‌تنها یک وظیفه اخلاقی بلکه عاملی در ارتقای سرمایه اجتماعی خواهد بود. جامعه‌ای که بداند قهرمانانش فراموش نمی‌شوند، با انگیزه بیشتری به ورزش و افتخارآفرینی می‌نگرد.
در نهایت، آنچه بیمه قهرمانان را به یک تحول ماندگار تبدیل می‌کند، پیوند این اقدام با سایر سیاست‌های کلان ورزشی است. اگر در کنار بیمه، آموزش‌های حرفه‌ای، فرصت‌های شغلی پس از دوران قهرمانی و حمایت از باشگاه‌داری مدرن نیز دنبال شود، می‌توان امیدوار بود که ورزش ایران نه‌تنها در میدان‌های بین‌المللی بدرخشد، بلکه الگویی از امنیت شغلی و کرامت انسانی برای ورزشکاران خود ارائه کند.
چتر بیمه بر سر قهرمانان
مدال آوران بدون حمایت نمی‌مانند
در همینه زمینه :
