گزارش
فراستی از یک فیلم تعریف کرد
نقد فیلم «اتاقک گلی» با حضور کارگردان در برنامه کات
گروه 24
روز جمعه در برنامه کات با اجرای مسعود فراستی، فیلم «اتاقک گلی»محمد عسگری مورد بررسی قرار گرفت. «اتاقک گلی» ساخته محمد عسگری به عملیات مرصاد می‌پردازد.
فیلم سال 1401 در جشنواره چهل‌ویکم نمایش داده شد و به تازگی روی پرده آمده است. فیلم در حوزه جنگ است و داستان گروهی از رزمندگان را روایت می‌کند که برای حفاظت از ساکنان روستای شیان عازم این منطقه می‌شوند و حین ماجرا راننده کامیون عاشق دختری می‌شود و این اتفاق اصل ماجرای قصه فیلم را تشکیل می‌دهد.
تورج الوند، آناهیتا افشار، تینو صالحی، فریدون حامدی، هادی شیخ‌الاسلامی، سعید دشتی و سعید زارعی بازیگران« اتاقک گلی»هستند.
محمد عسگری: این فیلم 3 سال بایگانی شده بود
اعتقادم بر این بود یک واژه کردی که از دهان یک زن یا مرد کرد بیرون می‌آید باورپذیری فیلمنامه را افزایش می‌دهد، بنابراین اصرار داشتم که حتما لوکیشن را به کردستان ببریم، چون می‌دانستم در تهران و با هنروران تهرانی به نتیجه‌ای که می‌خواهم نمی‌رسم. بعد از انتخاب لوکیشن در جوانرود ساعت‌های مدید با عشایر و روستاییان گفت‌وگو می‌کردم تا ظرایف زندگی آنها را پیدا کنم.
این فیلم 3 سال در کشوی بایگانی بود. تعریف توقیف شامل « اتاقک گلی» نمی‌شود، اما عملا انگار توقیف بود. دعوای بچگانه‌ای بین سرمایه‌گذاران و تهیه‌کننده وجود داشت که پایان ناپذیر به‌نظر می‌رسید. اختلاف مالی در میان بود که می‌شد در 3ماه حل شود، اما 3سال طول کشید. در این موارد یا باید تهیه‌کننده را بازخواست کرد و پول را گرفت یا باید فیلم را اکران کرد. فیلم نامزددریافت 11جایزه شده و 3جایزه هم دریافت کرده است. چرا همان موقع اکران نشد؟ این یک بخش ماجراست. وقتی هم به صلح می‌رسند سریع می‌خواهند فیلم را اکران کنند. مسئله‌ای که به‌نظرم خیلی مهم است این است که در سینمای ما فقط تولید اهمیت دارد اما در بخش پخش بدون هیچ
برنامه‌ای پیش می‌روند. دلیلش هم این است که از جیب خودشان
هزینه نمی‌دهند.
الان فیلمی هست که 200سانس اکران دارد، ولی فیلم ما 16سانس‌هم ندارد. همه ساعت‌های نمایش هم قبل از 2و 3بعدازظهر است.
فراستی: «اتاقک گلی» من را به‌هم ریخت
«اتاقک گلی» من را به‌شدت به هم ریخت. می‌توانم بگویم فیلم ویرانم کرد و واقعا تعجب کردم. این فیلم خیلی واقعی است. فیلم آنقدر کارگردانی دارد که تماشاگر احساس می‌کند در حال تماشای مستندی مربوط به همان سال‌ها، یعنی سال ۶۷ است.
چیزی که در فیلم خیلی برجسته است، حس کارگردان است؛ کارگردانی که هم مردم را به‌شدت دوست دارد (که در فیلم این را می‌بینیم و می‌توانم مثال‌های تصویری برایش بیاورم) و هم به بچه‌رزمنده‌ها تعلق عاطفی دارد. این دوست‌داشتن از جایی القا نمی‌شود و متعلق به کارگردان است. این علقه به رزمنده‌ها و از طرف دیگر علاقه به مردم اگر درنمیآمد، فیلم روی هوا می‌ماند و اصلا درنمیآمد.
چرا «اتاقک گلی» اینقدر ناجوانمردانه اکران شد؟ من 2هفته 2بار خواستم فیلم را ببینم که در سینما یک تک سانس اکران می‌شد و هر 2بار سانس‌های نمایش فیلم لغو شد. بالاخره برای بار سوم به مدیر سینما که من را می‌شناخت، قسم دادم تا فیلم را نمایش دادند.