
یونس کجاست؟
روایتهایی از مجاهدتها و علاقه سردار سلیمانی به سردار نکوئی که در حمله رژیم صهیونی به شهادت رسید

مرتضی گلستانیفر؛ روزنامهنگار
حاجیونس نامی آشنا برای همرزمان حاجقاسم سلیمانی و رزمندگان جبهه مقاومت بود که البته برای بسیاری از مردم، نامی کمتر شناختهشده است. شهید سردار ابوالفضل نکوئی، با نام جهادی «حاجیونس»، اهل اقلید فارس، یکی از پیشگامان مبارزه با تروریسم تکفیری، بیش از ۴۵سال از عمر خود را در خط مقدم دفاع از امنیت کشور و محور مقاومت سپری کرد؛ از کردستان و لبنان گرفته تا سوریه. او بهعنوان معاون اطلاعات نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی حضوری بیوقفه در میدان داشت و در عملیاتهای مهمی همچون غوطه شرقی، حلب، حما، حمص، بصریالشام و آزادسازی بوکمال نقش مؤثری ایفا کرد. حاجیونس از نخستین نیروهای اعزامی به سوریه بود و 11سال در خط مقدم جبهه مقاومت ایستادگی کرد. رابطه عمیق و صمیمانهای میان حاجیونس و سردار قاسم سلیمانی برقرار بود؛ بهگونهای که هرگاه حاجقاسم وارد سوریه میشد، نخستین پرسش او این بود: «یونس کجاست؟» وقتی صبح روز 26خرداد پیکر حاجیونس به همراه حاجکاظم، حاجحسن محقق و دیگر فرماندهان اطلاعات سپاه از زیر آوار بیرون کشیده شد، در انگشت او همان انگشتری بود که حاجقاسم به او هدیه داده بود؛ نمادی از پیوندی ناگسستنی.
پسر شهید نخستین کسی بود که خبر شهادت را به مادر اطلاع داد. در گفتوگوی تلویزیونی خانواده شهید در برنامه «بدون تعارف»، همسر حاجیونس آن لحظات را چنین روایت کرد: «وقتی خبر شهادت همسرم را شنیدم، ابتدا سجده شکر به جای آوردم. کسی مانند حاجیونس که سالها در راه دفاع ایستاد، سزاوار جز شهادت نیست. در مراسم تشییع جنازه سیل جمعیت حضور داشتند. ما عزیز خود را از دست دادیم، اما این همدلی مردم داغ ما را سبک کرد. اگر سایه سر ما رفته، فدای رهبر عزیزمان. من و 2پسرم فدای امام خامنهای هستیم.»