گزارش
مهربانی مرز نمی‌شناسد
روایت مهاجران افغان از مهمان نوازي ايراني‌ها
لیلا شریف- روزنامه‌نگار
این روزها 3مرز دوغارون، میلک و مرز خراسان جنوبی به محلی برای آخرین خداحافظی‌های مهاجران غیرمجاز افغان تبدیل شده است. در میان این رفتن‌ها روایت‌های زیادی از همنشینی مردم افغانستان و ایران مطرح شد و برخی برای سیاه‌نمایی سنگ تمام گذاشتند؛ غافل از اینکه در کنار تلاش‌ها برای مخدوش ساختن 40سال میزبانی ایرانی‌ها، مهمان‌های منصفی نیز وجود دارند که با وجود غم خداحافظی، مرام و معرفت میزبان را فراموش نکرده‌اند. یکی از واکنش‌های منفی به اخراج اتباع غیرمجاز مربوط به صحبت‌های فرشته حسینی در جشنواره فیلم کارلووی واری جمهوری چک بود.
او با تکیه بر این دلیل که زندگی در افغانستان جریان ندارد، خواهان ادامه حضور اتباع غیرمجاز در ایران شد؛ موضوعی که با توجه به شرایط فعلی کشور و هشدارهای یک‌سال گذشته وزارت کشور مبنی بر خروج اتباع غیرمجاز، آن را می‌توان یک خواسته احساسی دانست؛ نه تصمیم کلان برای مردم ایران.
روایت‌هایی از دل مردم افغان
این روزها عده‌ای تلاش کردند سال‌ها میزبانی ایران را زیر سؤال ببرند، اما نیم‌نگاهی به ویدئوهای منتشر شده از سوی رسانه‌های افغانستانی نشان می‌دهد که روایت‌های منصفانه کم نبودند و تنها در میان بحبوحه تلاش برای ایران‌ستیزی، فرصت ظهور پیدا نکردند.
صاحبخانه تا آخرین ریال پولم را داد
حالا که از مرز گذشته است، می‌داند که هیچ هراسی ندارد و به‌راحتی می‌تواند به تمام خاطرات خوش پشت‌پا بزند، اما صداقت است که در تمام جملات این مرد 43ساله افغان موج می‌زند. او در برابر جملات جهت‌دار یک خبرنگار افغانستانی که از او در مورد مشکلات زندگی در ایران می‌پرسد، با لهجه شیرین خودش پاسخ می‌دهد: «40سال است که من در ایران زندگی می‌کنم؛ یعنی من 3ساله بودم که به ایران رفتم. هیچ‌کس به من نگفت کجا می‌روی و چه می‌کنی؟ هیچ بی‌احترامی و بی‌قدری ندیدم. بعضی آدم‌هایی که این 3سال اخیر آمدند، چاقوکشی و دزدی می‌کردند و ایرانی‌ها را می‌زدند. الان می‌گویند که صاحبخانه‌ها پول پیش را می‌خورند، همه که اینجوری نبودند. صاحبخانه من تا قرون آخر پولم را داد. خدا شاهد است که همسایه‌های من، 15میلیون سوغاتی خریدند و برای ما آوردند و گریه می‌کردند چون ما می‌خواستیم از ایران برویم.»
غیر از خوبی ندیدیم
یکی از ویدئوهای دیگری که در این روزها بسیار دیده شده است، مربوط به یک دختر دهه نودی و یک پسر جوان بود. دختر 12ساله از همکلاسی‌هایش می‌گوید: «کلاس ششم را تمام کردم و الان باید هفتم را بخوانم. من با ایرانی‌ها درس می‌خواندم و برخوردشان خوب بود. وقتی هم برمی‌گشتیم با ما خوب رفتار کردند.» پسر جوانی هم در یک گفت‌وگوی دیگر از نحوه رفتار ایرانی‌ها با مهمان‌هایشان می‌گوید: «2016به ایران رفتم و الان برگشتم. تقریبا 9سال آنجا بودم، سرشماری داشتند و باید قانونی می‌رفتم. با ما خوب بودند.» وقتی مجری به او می‌گوید که «با یک‌سری از هموطن‌های ما بد رفتار کردند»، این پسر جوان به طعنه پاسخ می‌دهد: «اگر آدم خوب باشد، بقیه به او خوبی می‌کنند.»
در همینه زمینه :
