روایت تاکسیرانی در روزهای جنگ

مهدی اسماعیل پور-روزنامه‌نگار

در روزهای جنگ و آتش که تهران و خیابان‌هایش حسابی خلوت شده بود و با قطعی موقت اینترنت و اختلال در موقعیت‌یاب و مکان‌نماهای ناوگان تاکسی‌های اینترنتی، سامانه تاکسی تلفنی راه افتاد و جور آنها را کشید و در روزهای سخت و پرالتهاب جنگ 12روزه با یک تماس ساده مردم را به بیمارستان‌ها، ترمینال‌ها، خانه و محل کار و خلاصه هر جای دیگر در این شهر بزرگ و این کشور پهناور رساند‌. فرصتی دست داد که با یکی از این راننده‌های تاکسی تلفنی درباره آن روزها و جابه‌جایی مسافران، زیر صدای‌های بلند انفجار و اصابت موشک‌ها و پهپاد‌های دشمن گفت‌وگو کنیم و از چند و چون خدمات‌رسانی تاکسی تلفنی بدانیم.

خش خش بیسیم
با موبایل بدون گرفتن کد، شماره سه‌رقمی 133 را می‌گیرم. اپراتور خانم در آن سوی خط جواب می‌دهد. مبدأ و مقصد را اعلام می‌کنم و هزینه سفر را می‌پرسم. در جواب می‌گوید: طبق مصوبه شورای شهر، مبلغ ورودی 50هزار تومان است و به ازای هر کیلومتر پیمایش با تاکسی‌متر 11هزار تومان به مبلغ ورودی افزوده می‌شود. سپس توسط اپراتور مبدأ و مقصد اعلام می‌شود و یک راننده سفر را قبول می‌کند. حدود 5دقیقه بعد یک تاکسی زرد‌رنگ با آرم تاکسی تلفنی و شماره133 از راه می‌رسد.

چه‌کسی از صدای انفجار می‌ترسد؟
راننده مسن و خوشرویی از من می‌خواهد سوار شوم. صندلی جلو، کنار دست راننده می‌نشینم. در همان نگاه اول تاکسی‌متر و بیسیم روی داشبورد با صدای خس‌خس خفیف جلب توجه می‌کند. ماشین روی دنده2 است که صحبت با راننده را شروع می‌کنم و اینکه چطور در تمام 12روز جنگ سرکار بوده است؟  اکبر ملاشریفی  خیلی قرص و محکم جواب می‌دهد: «شهر خلوت و مسافر‌ها کم شده بود اما از ساعت 6صبح تا بعدازظهر سرکار بودم.» وقتی می‌پرسم از صدای انفجار و اصابت‌ها نمی‌ترسیدید، این بار محکم‌تر و قاطع می‌گوید: «کسی از این سروصداها می‌ترسد که جنگ 8ساله را ندیده باشد، نه من که خودم در جبهه‌ها بودم و جنگ‌دیده هستم. از این حرف‌ها گذشته اگر امثال من کار نکنیم که آن پیرمرد و پیرزن بنده خدایی که مجبورند به بیمارستان بروند یا بقیه مردم چه کار کنند؟»

موشک در150متری‌ام به خانه مردم خورد 
 صحبت‌هایمان زیر آفتاب تند و تیز تابستانی گل انداخته است که درباره روزهای جنگ اینطور می‌گوید: «با مردم و مسافران که حرف می‌زدم، حتی آنهایی که قبلا منتقد بودند، همه از کشور و نیروهای مسلح حمایت می‌کردند و در این روزها واقعا کسی را ندیدم که اعتراض کند یا غر بزند. وقتی این اتحاد و یکدست شدن جامعه را می‌دیدم به‌عنوان یک ایرانی لذت می‌بردم و انگیزه‌ام برای خدمت به مردم بیشتر می‌شد. چندبار لحظه اصابت موشک یا خانه‌های تخریب‌شده مردم را دیدم. ساعت سه‌ونیم عصر در محدوده شرق تهران به سمت خانه در حرکت بودم و موشک به 3خانه در حدود 150متری‌ام اصابت کرد. خوشبختانه کسی در خانه نبود و تلفات جانی نداشت. به هرحال من راننده تاکسی، صبح که از خانه بیرون می‌روم هیچ تضمینی نیست که دچار حادثه نشوم و شب به خانه برگردم.»

 نیاز مردم به تاکسی‌های تلفنی از بین نمی‌رود 
ملاشریفی، یکی از رانندگان خدمات‌رسان سامانه تاکسی تلفنی تهران است  این سامانه به ضرورت ایام از سوی مدیریت شهری راه‌اندازی شده است. وقتی از او درباره عمر تاکسی تلفنی می‌پرسم با تعصبی عجیب جواب می‌دهد: «65سال از خدا عمر گرفته‌ام و از زمانی که از جبهه و جنگ برگشتم پشت تاکسی نشسته‌ام و نخستین و آخرین شغلم راننده تاکسی است. اوایل تاکسی نارنجی داشتم که معادل همین تاکسی گردشی‌های جدید بود و الان حدود 34سالی می‌شود که در تاکسی تلفنی کار می‌کنم. تاکسی تلفنی از قدیم بود و تا زمانی که 110و 125و 118و... هستند، 133هم مانند دیگر بخش‌های خدمات‌رسان می‌ماند و از بین رفتنی نیست.»

سامانه تاکسی تلفنی به‌صورت ویژه راه‌اندازی شد
شادی مالکی، مدیرعامل سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهر تهران: در راستای سرویس‌رسانی ویژه به شهروندان، سامانه تلفنی پاسخگویی به درخواست شهروندان برای استفاده از خدمات تاکسی راه‌اندازی شده است. با توجه به شرایط ویژه کشور و محدودیت‌های اینترنتی و تدابیر مراجع ذی‌صلاح به‌منظور ارائه خدمات بهتر و افزایش سطح رضایتمندی به شهروندان، این سازمان نسبت به راه‌اندازی سامانه جدید حمل‌ونقل که امکان درخواست خدمات تاکسی به‌صورت تلفنی را از طریق شرکت‌های تاکسیرانی تحت پوشش سازمان تاکسیرانی شهر تهران فراهم نموده، اقدام کرده است. ساز و کار این سامانه به این صورت است که شهروندان متقاضی استفاده از ناوگان تاکسی می‌توانند درخواست سفر خود را با شماره تلفن‌های ۱۳۳ و ۱۸۲۸ اعلام کنند تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن تاکسی‌ها به‌منظور جابه‌جایی مسافران اقدام کنند. شهروندان هرگونه تخلف را به سازمان تاکسیرانی شهر تهران اعلام کنند.

 اگر تاکسی‌های تلفنی نبودند
سازمان تاکسیرانی امکان درخواست تاکسی به‌صورت تلفنی را از طریق شرکت‌های تحت پوشش سازمان فراهم کرده است. ملاشریفی ادامه می‌دهد: «اگر در همین 12روز جنگ تاکسی‌های تلفنی نبودند سالمندانی که باید به بیمارستان می‌رفتند یا نیاز به خدمات دیگر داشتند چه کار باید می‌کردند؟ اگر دوباره اتفاقی مثل جنگ و زلزله بیفتد و اینترنت نباشد، مردم چه کار باید کنند؟ تاکسی تلفنی امن و ایمن است و حتی شماره مسافر در اختیار راننده قرار نمی‌گیرد.» بعد از حدود 15دقیقه هم مسیر و هم صحبت شدن به مقصد می‌رسیم و گفت‌وگویمان در همین جا به پایان می‌رسد.