یادداشت
توجه به ایمنی برای صرفه‌جویی آب
سیدجلال ملکی/ کارشناس ایمنی
درباره آب و بحران کم‌آبی صحبت‌های زیادی شده، اما در این مقال قصد دارم از منظر دیگری بحران کم‌آبی را مطرح کنم؛ بحثی که ارتباط مستقیم با ایمنی و آتش‌سوزی‌ها دارد. آتش‌نشانان در تمام دنیا برای خاموش‌کردن آتش از مواد اطفایی مختلفی استفاده می‌کنند؛ آب، کف شیمیایی، انواع پودر، گاز CO2 و... اما بهترین ماده آب است. آب به‌دلیل در دسترس‌بودن و داشتن خواصی نظیر خنک‌کنندگی و همچنین ارزان‌تر بودن نسبت به سایر مواد اطفایی بهترین ماده است. بیشترین آتش‌سوزی‌ها مربوط به گروه جامدات است و آب بهترین ماده برای خاموش کردن این مواد است. این ماده در عملیات‌های آتش‌نشانان آنقدر مهم و حیاتی است که علاوه بر اینکه تمام خودروهای گروه حریق آتش‌نشانی حاوی آب هستند، خودروهایی هم تحت عنوان تانکر وجود دارد که تنها وظیفه آنها رساندن مقدار زیادی آب به نیروهای عملیاتی در آتش‌سوزی‌هاست. در آتش‌سوزی‌های کارخانه‌ها و کارگاه‌ها، انبارها و باراندازها گاهی بیش از 10دستگاه تانکر آب(30هزار لیتری) غیراز خودروهای عملیاتی تخلیه می‌شود و این جدای از سایر هزینه‌هایی است که وارد می‌شود. کارگاه‌های چوب‌بری و مبل‌سازی که هرازگاهی خبر آتش‌سوزی‌های گسترده‌ای از آنها به گوش می‌رسد، مقادیر زیادی آب این سرزمین را مصرف می‌کند؛ آبی که درحال حاضر بر سر مصرف بهینه آن توصیه‌های زیادی می‌شود. گاهی وسعت آتش‌سوزی‌ها به‌قدری است که صدها هزار لیتر آب در آن هدر می‌رود و این در شرایطی است که برخی از آتش‌سوزی‌های بزرگ تنها به‌خاطر یک بی‌احتیاطی رخ می‌دهند.
برخی افراد با نهایت بی‌احتیاطی سبب بروز آتش‌سوزی می‌شوند و ضمن وارد آوردن خسارات سنگین مالی و گاهی جانی به‌خود و دیگران، باعث هدر رفت مقدار زیادی آب می‌شوند. برخی مالکان با بی‌تفاوتی کوچک‌ترین اقدامی برای ایمن‌سازی مکان خود نکرده و همیشه دل به قضا و قدر سپرده‌اند. جالب اینکه گاهی همین افراد، خود را از همه‌‌چیز و همه کس طلبکار دانسته و بقیه را مسئول خسارات خود می‌دانند. آیا نباید بین کسانی که با احترام گذاشتن به مقررات و ضوابط ایمنی، هیچ هزینه‌ای را به شهروندان تحمیل نکرده و منابع آبی را هدر نداده‌اند با کسانی که با عدم‌رعایت اصول ایمنی مسبب بروز آتش‌سوزی شده و منابع آبی را هدر داده‌اند، تفاوتی باشد؟ در بعضی از کشورها، با وجود اینکه مقررات سختگیرانه‌ای برای ایمنی وجود دارد جریمه‌هایی هم برای افراد خطاکار مشخص شده و قانون با افراد خاطی برخوردهای سختی می‌کند. اینجاست که جای خالی قوانین کارآمد و الزام‌آور در کشور ما مشخص می‌شود؛ قوانینی که افراد بی‌احتیاط را مورد بازخواست قرار دهدکه چرا با عدم‌رعایت اصول ایمنی باعث خسارات مالی، جانی، آلودگی محیط‌زیست و هدررفتن حجم زیادی از آب شده‌اند؟ منابع بسیار محدود آبی که در این شهر وجود دارد، پاسخگوی بی‌احتیاطی‌های ما نیست. بهترین کمکی که هریک از ما می‌توانیم انجام دهیم رعایت اصول ایمنی و پایین‌آوردن آمار آتش‌سوزی‌هاست که به همان نسبت آب کمتری نیز تلف خواهد شد و در این راستا مالکان کارخانه‌ها با نصب سیستم‌های ایمنی و آموزش به پرسنل خود و شهروندان با داشتن حداقل یک‌دستگاه خاموش‌کننده می‌توانندکمک بزرگی برای رسیدن به این هدف کنند.
