جمعه ۱۴ اسفند ۱۳۶۶، ساعت ۱۴:۱۴ دقیقه، موشک رژیم بعثی در محدوده میان خیابان‌های نظام‌آباد و دماوند، به خانه‌ای اصابت کرد که در آن مراسم عروسی برپا بود. برای همین تعداد شهدا و مجروحان این حمله موشکی بیشتر بود؛ ۳۷ نفر شهید و ۱۱۴ نفر زخمی.
مهین قاسمی از شاهدان عینی آن حمله موشکی و از ساکنان خیابان بخت‌آزاد می‌گوید: «نزدیک عید بود و داشتیم خانه‌تکانی می‌کردیم. بچه‌ها در حیاط مشغول بازی بودند که ناگهان صدای مهیبی تمام محله را برداشت. در یک لحظه تمام شیشه‌های خانه شکست. با اینکه موشک به چند کوچه بالاتر از خانه ما خورد اما تمام محله را گرد و خاک برداشته بود و صدای شیون از خانه‌های بالادست به گوش می‌رسید. صدای انفجار و اضطراب لحظات پس از آن چنان دلهره‌آور بود که خانم همسایه ما که دوقلو باردار بود، همان لحظه سقط جنین کرد.»
قاسمی می‌گوید: «خانه‌ها و مغازه‌های بسیاری خراب شد. وقتی با بچه‌ها از خانه بیرون آمدم و به کوچه نگاه کردم دیدم ماشین‌هایی که کنار خیابان و نزدیک محل حادثه پارک کرده بودند، آتش گرفته‌اند. خیلی از اهالی با خرده‌شیشه‌هایی که از خانه‌ها به بیرون پرت شد زخمی بودند و نیروهای امدادی به سرعت آنها را به مراکز درمانی بردند.»
پس از حمله موشکی ساعت ۱۴:۱۴ دقیقه تمام محله شانه به شانه نیروهای امدادی، مجروحان را به مراکز درمانی اطراف به‌ویژه بیمارستان بوعلی در خیابان دماوند انتقال دادند.
محمد فرزادگوهر، رئیس وقت بیمارستان بوعلی دراین‌باره گفته بود: «جمعه، آمبولانس‌ها و مردم ۳۳ زخمی به این بیمارستان آوردند. ۱۷ نفر سرپایی مداوا شدند و رفتند. اما بقیه بستری شدند. همه کارکنان بیمارستان با تمام وجود در روز تعطیل به بیمارستان آمدند و کمک کردند. حتی دکتر نصیری، یکی از جراحان بیمارستان که در ترافیک مانده بود، ماشینش را همان جا رها کرد و دوان دوان خود را به بیمارستان رساند تا هرچه زودتر به اتاق عمل برود.» براساس گزارش ستاد بازسازی مناطق موشک‌خورده، در حمله موشکی محله وحیدیه، ۱۲۶ واحد مسکونی تا مرز ۵۰درصد، ۶ واحد ۵۰ تا ۷۰درصد و ۱۷ واحد مسکونی ۷۰ تا ۱۰۰درصد تخریب شدند.
عروسی در محله وحیدیه عزا شد
در همینه زمینه :
