واژه‌ای که رهبر انقلاب بر آن مکث کردند

سومین پیام تصویری رهبری سراسر شعف بود: حس خوش پیروزی، حس حقیقی تحقیر دشمن.
اما از کل اخبار ایام جنگ یک واژه توجه ایشان را به‌ خود جلب کرد و همان را جلوی چشم ملت آوردند.
ترامپ گفته بود: ایران باید تسلیم شود. نه مذاکره، نه توافق، نه حتی عقب‌نشینی، بلکه تسلیم.
رهبرانقلاب به 2دلیل بر این واژه مکث کردند.
اول اینکه این جمله را به چشم ملت آوردند تا بگویند این اصل ماجراست. همه آنچه در این سال‌ها آمریکا گفته و کرده اسم‌های متفاوت داشته است، ولی همه یک مضمونند: تسلیم شدن ایران.
موشک؟ بهانه است./ هسته‌ای؟ بهانه است./ حقوق بشر؟ یک شوخی تلخ است.
آشوب، اغتشاش، تحریم، حمله سایبری، تهدید به جنگ و... همه‌اش یک هدف دارد: ایران آنطور که هست نباشد.
دوم اینکه رهبر انقلاب فقط یک واژه نگفتند. صدای ملت را ترجمه کردند؛ صدای همان مادری که پسرش شهید شد، ولی نگفت بس است؛ صدای آن کارگری که با همه فشارها باز هم پای کشورش ماند؛ صدای آن دختری که در اوج جنگ رسانه‌ای گفت: من ایرانی‌ام، اهل ایستادگی. تسلیم شدن فقط یک شکست سیاسی نیست. یعنی از عزت خودمان دست بکشیم، از هویتمان. اگر برای صهیونی شیاد حیات موجودیت است و برایش می‌جنگد، برای ایرانی‌جماعت عزت موجودیت است و برایش دفاعی مقدس را رقم می‌زند.
امروز وقتی رهبر انقلاب روی واژه «تسلیم» مکث کردند، در واقع گفتند:
بفهمید! 
اصل این جنگ همین‌جاست. جنگ فقط موشک و تانک نیست؛ جنگ بر سر اراده‌‌هاست.