
مردی که زیر موشکباران بهفکر حلقه ازدواجش بود

۳روز مانده به نوروز سال۱۳۶۴، هواپیماهای رژیم بعث عراق وارد آسمان تهران و با شلیک ۴موشک، سبب شهادت ۲نفر و مجروحیت ۷نفر شدند. در حمله هواپیماهای رژیم بعث عراق، راکت ۳ هواپیما که به نقاطی از محله قیطریه و شهرک قدس (شهرک غرب) برخورد کرده بود، عمل نکرد و تیم خنثیسازی آنها را از کار انداخت. در این روز، یکی از این هواپیماهای رژیم بعث عراق که از نوع میگ۲۳ بود، هدف قرار گرفت و در بیابانهای اطراف شرق تهران سقوط کرد که خوشبختانه به ساکنان آن محدوده خسارت مالی و جانی وارد نشد. سرهنگ «فرهاد شمسآبادی» که در زمان موشکباران محله قیطریه، از نیروهای شهربانی بوده، میگوید: «یکروز اعلام شد موشکی به منطقه قیطریه اصابت کرده است. سریع به محل رسیدیم و مردی را از زیر آوار بهطور معجزهآسایی نجات دادیم. او در راهپله در حال فرار بود که موشک اصابت کرد و زیر آوار گرفتار شد. وقتی او را نجات دادیم، هراسان شروع به جستوجوی جیبهایش کرد و بعد نفس راحتی کشید. حلقه و ساعتی را از جیبش بیرون آورد، به ما نشان داد و گفت که وقتی آژیر خطر بلند شد، نگران حلقه ازدواجم و ساعت یادگاری پدرم بودم که آنها را پیدا کردم. در حال خروج از خانه بودم که موشک اصابت کرد و زیر آوار ماندم.» شمسآبادی حرفهایش را اینگونه ادامه میدهد: «ما برای اینکه متوجه شویم کجا موشک اصابت کرده، اغلب در بلندیهای تهران مثل تپه عباسآباد مستقر میشدیم. یک روز راننده گشت پیشنهاد داد به میدان ونک برویم و به شوخی گفت: «یکبار هم موشک کنار خودمان خواهد خورد.» به میدان ونک رسیدیم و آنجا مستقر شدیم. یکباره صدای آژیر قرمز بلند شد و موشک در فاصله ۵۰۰متری ما اصابت کرد. سریع داخل جوی آب پریدیم، اما موج انفجار تا آنجا آمد.»