بازگشت یاقوت سرخ

بدون شک نمایش پرسپولیس برابر فولاد که با برتری سه‌گله این تیم نیز همراه شد، یکی از بهترین بازی‌های سرخپوشان زیر نظر برانکو ایوانکوویچ بود؛ از آن دست بازی‌هایی که در یک‌سال گذشته به ندرت از این تیم دیده بودیم و کاملا بوی پرسپولیس لیگ پانزدهم را می‌داد. قرمزها در مصاف با تیمی که شیمبا، بیت‌سعید، سروش رفیعی، میرزایی و عبدالله کرمی را در اختیار داشت، سه گل زدند، دو‌بار تیر دروازه را لرزاندند و حداقل پنج موقعیت عالی دیگر را هم از دست دادند. این‌که چرا پرسپولیس بعد از بازی محافظه‌کارانه برابر پدیده ناگهان پوست انداخت و چنین نمایش فوق‌العاده‌ای ارایه داد، چند دلیل داشت که مهم‌ترین آنها تغییر سیستم اجباری این تیم بود.

    مرسی کمال!
مصدومیت شدید و تعویض کمال کامیابی‌نیا برای تیمی که کلا فقط 13‌بازیکن دارد بدترین اتفاق ممکن بود؛ به‌خصوص که این حادثه در دقیقه بیستم بازی رخ داد. با این وجود خروج کمال از زمین باعث شد برانکوبه جای او منشا را وارد میدان کند و سرخپوشان بعد از ماه‌ها به سیستم 2-4-4 لوزی برگردند. پرسپولیس این بازی را هم مثل مسابقه هفته اول با چینش 2-4-4 خطی شروع کرده بود؛ جایی که کامیابی‌نیا و نوراللهی در میانه‌میدان و بشار وعالیشاه در دو سمت خط‌ میانی بازی می‌کردند و علیپور، مهاجم نوک بود و همچنین نعمتی کمی عقب‌تر از او نقش فوروارد مکمل را بازی می‌کرد. با این وجود خروج کمال باعث شد منشا به زمین بیاید و کنار علیپور در خط حمله قرار بگیرد، بشار به سمت مرکز زمین متمایل شود و سیامک نعمتی هم به پست هافبک راست کوچ کند. این همان آرایش 2-4-4 لوزی محبوب هواداران بود؛ چینشی که پرسپولیس برانکو در لیگ‌های پانزدهم و شانزدهم 96 گل به کمک آن به ثمر رساند، اما بعد از باخت سنگین به الهلال، برانکو برای همیشه از آن دست کشید. شاید اگر جمعه‌شب هم ایوانکوویچ مثلا محسن ربیع‌خواه یا یک هافبک دفاعی دیگر را در اختیار داشت، اصلا منشا را به زمین نمی‌آورد، اما دست خالی مربی کروات حداقل در این یک بازی به سود سرخ‌ها تمام شد تا مردم از تماشای یک پرسپولیس هجومی و چشم‌نواز سرمست شوند. درست مثل بیشتر مسابقات 2‌سال پیش، پرسپولیس در این بازی هم رقیبش را در چنگ خود گرفتار کرد و با توجه به تعدد عناصر تهاجمی، تقریبا همه توپ‌های برگشتی به بازیکنان این تیم می‌رسید. حالا انتخاب با برانکو است که به این شیوه ادامه بدهد یا دوباره در همه بازی‌ها با 2‌هافبک دفاعی به میدان برود.

70 دقیقه به اندازه یک فصل
مصدومیت کامیابی‌نیا و تغییر سیستم پرسپولیس به 2-4-4 لوزی باعث شد سیامک نعمتی شاید برای نخستین‌بار در طول یک سال گذشته به پست اصلی خودش برگردد و به‌عنوان وینگر راست توپ بزند. به این ترتیب سیامک در همین 70‌دقیقه به اندازه کل یک فصل گذشته درخشید. او 2‌گل زد که حرکت گل اول را خودش از همین جناح شروع کرد. او البته یک اخراجی هم از فولاد گرفت تا شب فوق‌العاده‌اش را تکمیل کرده باشد. خیلی‌ها عقیده داشتند نعمتی با وجود تأثیرگذاری‌اش در مسابقات پرسپولیس، هنوز به اندازه سیامک پیکان در این تیم خوب نشده، اما او از نخستین فرصت برای بازی در پست خودش نهایت استفاده را برد تا شاید حالا که فرشاد احمدزاده هم رفته، پست هافبک راست را به نام خود سند بزند. نعمتی در پیکان سابقه بازی در پست دفاع راست را هم دارد.