نگاه
آداب خدمت به مردم
علیرضا زندیان؛ عضو کمیسیون اصل90 مجلس
در دیدار اخیر وزیر کشور و استانداران فرهیخته با رهبر معظم انقلاب، ایشان بار دیگر بر ضرورت حضور فعال و مستمر مسئولان در میان آحاد مردم تأکید فرمودند. ایشان یادآور شدند که استانداران، به‌مثابه نمایندگان ارشد دولت در استان‌ها، موظفند پل ارتباطی خویش را به‌سوی توده‌های مردم بگشایند و با شنیدن صادقانه دغدغه‌ها و نیازهای آنان، در مسیر رفع مشکلات گام بردارند. این تأکید صریح، نه نخستین‌بار که ایشان آن را در دیدار با مقامات عالی‌رتبه کشور مطرح می‌ساختند، بلکه همواره جزو اصولی‌ترین آموزه‌های رهبر حکیم انقلاب در عرصه حکمرانی بوده است.
نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بر پایه مشارکت مردمی و اراده عمومی استوار است؛ لذا حفظ رابطه بی‌واسطه با مردم و بهره‌گیری از خرد جمعی ایشان، سنگ‌بنای حل چالش‌های گوناگون این سرزمین محسوب می‌شود. بی‌تردید، هیچ کارگزار دولتی در هیچ سطح و مقامی نمی‌تواند از پشت درهای بسته و در انزوای اداری، دردی از دل مردم دوا کند؛ چراکه مغاک گزارش‌ها و نقل‌قول‌های ثانویه، هرگز جایگزین مراجعه مستقیم به متن جامعه و لمس واقعیات میدانی نخواهد شد.
استانداران با قلمرو مسئولیت گسترده‌ای که در پهنه سرزمینی خود در اختیار دارند، باید تدابیر سالم و خلاقانه‌ای بیندیشند تا شب‌نشینی‌های مردمی، نشست‌های محیطی و گفت‌وگوهای رودررو را به برنامه ثابت اداری خویش تبدیل کنند. تنها از این رهگذر است که گره‌های تاریک مشکلات آشکار و زوایای پنهان مسئله‌محوری در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی عیان می‌شود.
در شرایطی که معیشت و زندگی روزمره مردم، به‌عنوان دغدغه‌ای بنیادین در اولویت قرار دارد، همزبانی با مردم، کلید فهم دقیق مصایب آنان و منشأ دریافت پیشنهادهای خلاقانه برای رفع آنهاست. این ضرورت آنچنان اهمیت یافته که حتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز وارد میدان شدند و با تصویب لوایح و طرح‌های تکمیلی، کوشیدند کاستی‌های ارتباطی مابین مردم و مسئولان را ترمیم کنند.
زمانی که مردم، صمیمانه و بدون واسطه در کنار نمایندگان دولت حضور می‌یابند، مرزبندی‌های رسمی و فاصله‌های سلسله‌مراتبی فرو می‌ریزد و فضای گفت‌وگویی برابر و همدلانه حاکم می‌شود. این «نزدیکی» نه‌تنها شفافیت تصمیم‌سازی را به ارمغان می‌آورد، بلکه از بعد روانی نیز تسکین‌بخش آلام عمومی است؛ چون شنیده‌شدن سخن، خود چاره‌ساز بخشی از دردهای اجتماعی است.
بی‌تردید، نظارت مردمی بر سیاست‌ها و عملکرد دستگاه‌ها، زمانی می‌تواند به‌درستی صورت پذیرد که همین ارتباط دوسویه مستحکم باشد. مردم با اشراف به مشکلات و رخنه‌های نظام اداری، می‌توانند نقیصه‌ها و تخلفات را شناسایی کنند و از طریق مجاری رسمی به گوش مسئولان برسانند. با این همه، باید مراقب بود که این انسجام ارتباطی در قالب «گفتاردرمانی» محصور نشود، بلکه با برنامه‌ریزی مدون و ارائه گزارش‌های شفاف از دستاوردها و اقدامات انجام‌شده، اعتماد عمومی را مستحکم‌تر سازد.
در پایان، اگر استانداران و سایر مدیران ارشد اجرایی، راهبرد ارتباط بی‌واسطه با مردم را سرلوحه کار خویش قرار دهند، بی‌گمان راه دشوار رفع مشکلات هموارتر خواهد شد و آرمان‌های متعالی نظام مردم‌سالار اسلامی در عرصه‌های مختلف تحقق
می‌یابد.
