نانوای معروفی که قصه نان سنگک را نوشت
در مرز بین محله نفرآباد - هاشم‌آباد نانوایی متروکه سیدداوود روغنی معروف به شاطرداوود قرار دارد؛ نانوایی که 47سال پیش شاطرش دست به قلم می‌شود و قصه نان‌های سنگک را می‌نویسد.
در روزهای قدیم محله نفرآباد-هاشم‌آباد خیلی از خانواده‌های روغنی کارشان طبخ نان بود و نانوایی داشتند؛ مثلاً همین نانوایی شاطر داوود که در ملک موقوفه خانواده نصیری بود توسط یکی از روغنی‌ها اداره می‌شد.
«مرضیه رحمانی»، پژوهشگر ری درباره کیفیت بالای نان‌های این نانوایی می‌گوید: «شهر ری از گذشته محل کاشت و تولید گندم بود. اهالی در خانه‌های خود تنور داشتند و با محصول زمین‌های خود آرد و نان تهیه می‌کردند، بنابراین نانوایان برای رونق کسب‌وکار خود مجبور بودند آردی مرغوب تهیه و در پخت نان دقت کنند تا فروش خوبی داشته باشند.»
رحمانی با بیان اینکه به‌گفته‌های اهالی قدیمی عطر نان‌های شاطر داوود تا پایین محله می‌پیچید، می‌گوید: «شاطر داوود روغنی فرزند شاطر محمود بود و پدر بزرگ او آقا میراحمد (سوم) روغنی‌ها بود که از سرپرستان و اداره‌کنندگان نانوایی سنگکی بودند و شاطر داوود هم ادامه‌دهنده شغل اجداد خود بود. بعد از فوت شاطرداوود، آقامیر روغنی یکی از خاندان روغنی‌ها ادامه‌دهنده شغل او می‌شود. او در بازار قدیم چند مغازه نانوایی بیشتر سنگکی داشت و همچنین در بالای میدان شهرری در خیابان روشن سابق(قدمی) آسیاب آبی بزرگی ساخته بود.»
گفته می‌شود شاطر داوود طبع لطیفی داشت، در نانوایی شعر می‌گفت، نوحه می‌خواند و گاهی شاگردانش آنها را می‌نوشتند. رحمانی با بیان این موضوع درباره کتاب «نان سنگک(مطالعه‌ای مردم‌شناختی)» که نخستین کتاب منتشر شده درباره نان سنگک است، می‌گوید: «این شاطر تألیف و تحقیق کتابی در مورد نان سنگک را شروع می‌کند، اما قبل از انتشار کتاب از دنیا می‌رود و سال1357شمسی وقفه‌ای درچاپ کتابش می‌افتد که سال‌ها بعد «مصطفی روغنی» و «جواد صفی‌نژاد» با همکاری هم این مطالب را جمع‌آوری می‌کنند و سال 1385شمسی کتاب منتشر می‌شود.»
در همینه زمینه :
