چشم در چشم نویسندگان

فصل سی‌و‌ششم نمایشگاه بین‌المللی کتاب امسال هم به پایان رسید و از همان ساعت‌های پایانی آخرین روز نمایشگاه، ناشران، کتاب‌های باقیمانده خود را بار زدند و به انبارها یا کتابفروشی‌هایشان بردند. بازدیدکنندگان از نمایشگاه کتاب هم مثل سال‌های گذشته چند گروه بودند. دسته‌اول، محققان، دانشجویان یا کارشناسانی بودند که فهرست به دست، در جست‌و‌جوی کتابی مشخص، از این سالن به آن سالن می‌رفتند. گروهی هم نمی‌دانستند دنبال چه کتابی‌اند و به انتشاراتی‌ها سر می‌زدند تا شاید چشمشان، کتابی را صید کند و آن را بخرند. مثل هر سال، برخی هم تنها کتاب‌بین بودند. اما سال‌هاست دسته‌ای دیگر از طرفداران پروپا قرص نمایشگاه کتاب‌اند؛ گروهی که به نمایشگاه می‌آیند تا بتوانند نویسندگان یا مترجمان محبوب خود را از نزدیک ببینند و با آنها در غرفه‌های ریز و درشت نمایشگاه کتاب، گپ بزنند. خرید کتاب که با پایان نمایشگاه برچیده نمی‌شود، اما به‌نظر می‌رسد با پایان زمان نمایشگاه کتاب تهران، غمگین‌ترین بازدیدکنندگان، همین گروه آخرند که باید یک سال دیگر صبر کنند تا دوباره بتوانند در کنار نویسندگان محبوب خود لحظات لذت‌بخشی را سپری کنند.