
شناسایی شواهد حضور انسان در دشت ماهان

در نخستین فصل بررسی و باستانشناختی دشت ماهان کرمان، شواهد حضور انسان در دشت ماهان از دوره پارینهسنگی تا دوره معاصر بهصورت یک توالی شناسایی شد. سرپرست هیأت باستانشناسی و مدیر پایگاه میراث جهانی قنات گوهرریز به همشهری گفت: «در فصل نخست که حدود 2ماه از آن میگذرد، شناسایی محوطهها، مناطق تاریخی و مراکز زیستی انجام شد و اکنون مشغول مطالعات میدانی هستیم. البته هنوز شناسایی و کاوشها به پایان نرسیدهاست.» امین ماهانی افزود: «در فصل شناسایی مواردی مثل گسترش مکانی و تأثیر منابع آب زیرزمینی قنوات بر سکونت در این منطقه، روند شکلگیری قناتها و سازههای آبی هم مورد بررسی قرار گرفت. تا قبل از این پژوهش، هیچ اطلاعات دقیقی در این موارد درباره منطقه ماهان نداشتیم. مطالعات در حوزه روانابهای سطحی که حالا خشک شدهاند و شباهت آن به دوره پارینهسنگی و نوسنگی هم اطلاعات تازهای است.»
ماهانی ادامه داد: «مهمترین رکن باستانشناسی بررسی و شناسایی منطقه و سپس کاوش است. در آینده کاوشهای منطقه ماهان از حضور انسان در دوره پارینهسنگی تا
دوره معاصر در معرض دید علاقهمندان هم قرار میگیرد.»
سرپرست هیأت باستانشناسی و مدیر پایگاه میراث جهانی قنات گوهرریز درباره مهمترین یافتههای منطقه ماهان گفت: «شناسایی محوطههای پارینهسنگی، شناسایی محوطههای دورههای مس سنگی با محوریت ذوب فلز و تکنولوژی ذوب و ریختهگری، بررسی و شناسایی سازههای آبی و شناسایی استقرارهای کوچنشینی و دستکندهای تاریخی از مهمترین یافتههای این بررسی باستانشناسی است.»
امین ماهانی، منطقه ماهان را بهعنوان یک چهارراه فرهنگی بین فرهنگهای لوت شهداد، دشت بردسیر ،حوزه تل ابلیس و شمال کرمان و همچنین فرهنگهای حوزه بم و جیرفت دانست و ادامه داد: «شواهد اوج و زوال تمدنهای جنوب شرق در ادوار مختلف در ماهان دیده میشود؛ بهطوری که شواهد حضور انسان در دشت ماهان از دوره نوسنگی تا شکوفایی فرهنگهای دینی، دوره اسلامی و دوران معاصر را شامل میشود.»
منطقه ماهان که هماکنون سکونتگاه است 2 بافت جمعیتی تاریخی کوچرو و یکجانشین را در برمیگیرد.