ماجرای تولد نخستین کارخانه گلیسیرین کشور

ویژگی:  این کارخانه باعث تحول در بهداشت و صنایع نظامی شد

تقریبا دهه20 بود که در انتهایی‌ترین بخش تهران کارخانه گلیسیرین به‌عنوان نخستین واحد تولیدی این کالا در ایران متولد شد. گلیسیرین نقش مهمی در صنایع نظامی و بهداشتی داشت. سیدمحسن ماجدی، ری‌پژوه درباره ساخت این کارخانه پرخاطره برای اهالی و همسایه‌های مجاورش می‌گوید: «‌کارخانه گلیسیرین برای فعالیت و تولید محصول نیاز به آب داشت و به همین بهانه در محل مسیل رودی که از تجریش سرازیر می‌شد و از بلوار ابوذر گذر می‌کرد و به محل صفائیه می‌رسید، این کارخانه را احداث کردند. کارخانه درست کنار چند رشته قنات و آرامستان ابن‌بابویه قرار داشت. زمان حفاری و گود‌برداری کارخانه بقایای کاشی‌کاری و گچبری مسجد و مدرسه‌ای که قدمت آن به دوران اسلامی ری بازمی‌گشت، کشف شد.»
به‌گفته ماجدی، روغن گلیسیرین که در این کارخانه تولید می‌شد، در صنایع نظامی به‌کار می‌رفت و بخشی از آن نیز برای تولید صابون گلیسیرین استفاده می‌شد. این محصول به‌ویژه در میان مردم محبوبیت زیادی پیدا کرد و به‌تدریج کارخانه به رونق رسید. تا پیش از راه‌اندازی این کارخانه مردم برای تمیزکردن لباس‌های خود از چوبک استفاده می‌کردند و تولید صابون گلیسیرین به یک انقلاب در حوزه بهداشت و نظافت تبدیل شد. این کارخانه نه‌تنها صرفه اقتصادی داشت، بلکه با ارتقای سطح بهداشت عمومی تأثیر مثبتی بر زندگی روزمره مردم گذاشت.