ماجراهای پیرپسر از توقیف تا رده‌بندی سنی
«پیرپسر» ساخته اکتای براهنی برای اکران با یک مشکل دیگر مواجه شده است. فیلم باید با رده‌بندی سنی نمایش داده شود.
به گزارش همشهری، پیرپسر تا رسیدن به آستانه اکران ماجراهای زیادی را از سر گذرانده است. فیلم را اکتای براهنی سال1400 ساخت؛ اما تا سال1403 و یک نمایش ویژه در جشنواره فجر هرگز روی پرده نرفت. بعد از اکران در فجر و واکنش‌های بسیار مثبتی که از سوی منتقدان به‌خصوص درباره بازی حسن پورشیرازی دریافت کرد، فیلم مطرح شد و گفته شد برای اکران هیچ مشکلی ندارد. اما خیلی زود یک مشکل بزرگ برای اکران فیلم مطرح شد. زمان بلند فیلم (190دقیقه) به این معناست که هر سانس اکران آن نزدیک به 2سانس اکران یک فیلم با زمان معمول است. به همین دلیل از قیمت ۲۲۰هزار تومانی برای بلیت‌های این فیلم صحبت می‌شد تا سینماداران راضی به اکران آن باشند. بعد از مدتی ابراهیم عامریان در برنامه هفت اعلام کرد پخش‌کننده پیرپسر خواهد بود و هرچند صحبتی از زمان فیلم و حل مشکل آن نشد، اما اعلام شد به‌زودی و با پایان فیلم «رها» روی پرده خواهد رفت. بعدتر هم گفته شد این فیلم هیچ ممیزی‌ای‌در اکران ندارد. حالا اما اعلام شده فیلم برای اکران باید رده‌بندی سنی داشته باشد. روح‌الله حسینی، معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی، درباره اکران فیلم پیرپسر گفته: «برای این فیلم ابتدا باید آیین‌نامه رده‌بندی سنی نهایی و ابلاغ شود. البته در گذشته چنین آیین‌نامه‌ای وجود داشت؛ ولی باید در دوره جدید بازنگری و ابلاغ شود تا بعد بنا بر آن، فیلم‌هایی شبیه پیرپسر اکران شوند.» مشخص نیست این محدودیت سنی برای پیرپسر شامل چه رده سنی‌ای می‌شود و این فیلم با وجود اکران محدودترش در مقایسه با فیلم‌های دیگر به‌دلیل زمان طولانی آن، چه میزان دیگر از مخاطبانش را از دست می‌دهد. همچنین معلوم نیست این قانون چه میزان ضمانت اجرایی دارد و چطور اجرا می‌شود.
پیرپسر با بازی لیلا حاتمی، حسن پورشیرازی، حامد بهداد و محمد ولی‌زادگان داستان 2برادر است که با پدر قلدر و زورگویشان زندگی می‌کنند و تحت فشار اقتصادی زیادی قرار دارند تا اینکه رعنا وارد زندگی‌شان می‌شود.
قانون رده‌بندی سنی از کی اجرا شد؟
قانون رده‌بندی سنی فیلم‌ها سال98 در زمان سرپرستی حسین انتظامی بر سازمان امور سینمایی و سمعی بصری اعلام شد. در توضیح این قانون آمده است: «اهمیت این موضوع بدان خاطر است که گاه نمایش رفتار و گفتار شخصیت‌های منفی یا رخدادهایی که متضمن خشونت، ترس و مضامین مشابه هستند، برای برخی گروه‌های سنی نامناسب است؛ لذا اطلاع‌رسانی، طبقه‌بندی آثار و توصیه‌های آگاهی‌بخش با انواع روش‌ها ضروری به شمار می‌رود.»
براساس ماده3 این قانون 4درجه سنی برای تماشای فیلم‌ها تشخیص داده شده است:
گروه9+: این فیلم دارای الفاظ یا صحنه‌های نامناسب برای کودکان است و تماشای آن برای کودکان زیر 9سال توصیه نمی‌شود.
گروه12+: این فیلم دارای صحنه‌های نسبتا خشونت‌آمیز یا دلهره‌آور یا استعمال دخانیات یا الفاظ نامناسب است و تماشای آن برای افراد زیر 12سال توصیه نمی‌شود.
گروه15+: این فیلم دارای صحنه‌های خشونت‌آمیز، ترسناک یا استعمال مواد‌مخدر یا روابط خلاف عرف جامعه یا زبان تند و نامناسب است و تماشای آن برای افراد زیر 15سال توصیه نمی‌شود.
گروه18+: این فیلم دارای صحنه‌های افراطی از خشونت یا صحنه‌های استعمال مواد‌مخدر یا صحنه‌هایی تداعی‌کننده روابط زناشویی یا الفاظ و حرکات نامناسب است و تماشای آن برای افراد زیر 18سال ممنوع است.
پیش از این هم البته موضوع رده‌بندی سنی مطرح شده بود اما هیچ‌گاه به شکل جدی اجرا نشده بود و درواقع تشخیص تماشای فیلم برای زیر 18ساله‌ها به خانواده‌ها واگذار شده بود. مخالفان اجرای این طرح هم معتقدند خانواده‌ها می‌توانند تشخیص دهند کدام فیلم برای کودک و نوجوان مناسب است.
هرچند به‌فراوانی می‌توان کودکانی را دید که همراه خانواده‌شان به دیدن فیلمی کمدی آمده‌اند که اصلا مناسب سن‌شان نیست.
