تعهد حاج اسماعیل فلاح به قنات‌داری
طالب‌آباد از آن دست قنات‌های پیشینه‌دار و صاحب قصه‌ای است که خوشبختانه هنوز زنده است. عبدالحسین هاشمی که مدتهاست در‌باره قنات‌های ری پژوهش می‌کند، معتقد است اطلاعات مستند و ثبت‌شده‌ای از زمان دقیق تأسیس قنات طالب‌آباد وجود ندارد و با تکیه بر تحقیقات شخصی خود می‌گوید: «قدمت تپه طالب‌آباد که در حوالی این قنات است، مربوط به دوران ساسانیان است و این نشان می‌دهد که قنات طالب‌آباد قدمت‌دار است و پس از حمله مغول دستخوش تغییرات شده.» این محقق در‌باره شیوه جالب قنات‌داری حاج اسماعیل فلاح که در گذشته مالک آبادی طالب‌آباد بوده، می‌گوید: «آنقدر سلامت قنات و آبرسانی به زمین‌های کشاورزی برای حاج‌فلاح مهم بود که هر 6ماه‌یک‌بار خودش شخصاً از مدخل قنات وارد آن می‌شد تا از سلامت سازه قنات مطلع شود. برای رفع ایرادهای احتمالی تمام میله‌چاه‌ها و گالری قنات را بررسی می‌کرد و از مادرچاه خارج می‌شد. علاوه بر این اقدام که شخصاً انجام می‌داد، نگهبانی هم داشت که هر روز صبح با اسب همه میله‌چاه‌ها را تا شهرری و قلعه‌نو برای حفاظت و نگهداری دائمي از قنات، بررسی مي‌كرد.» در گذشته در طالب‌آباد حدود 12بُنه اربابی(بنه‌ای که نیروی شخم را ارباب تامین می‌کرد) وجود داشت. براساس گردش آبی 12 بنه، آب هر شبانه روز در اختیار یک بنه زراعی قرار می‌گرفت. هاشمی این موضوع را مطرح می‌کند و می‌گوید: «پس از اصلاحات ارضی، از سال 1342 به بعد، 60کشاورز دیگر در کنار فلاح که پیش از این به تنهایی مالک آبادی بود و مسئولیت حفاظت از قنات را به عهده داشت، مسئولیت اداره قنات را عهده‌دار می‌شوند.»
