قناتی که باعث معافیت از سربازی شد

در روزگاری نه‌چندان دور در کوچه‌و پسکوچه‌های دارآباد که قدم می‌زدی، صدای موسیقی آب چشمه و قنات به گوش می‌رسید، اما هنوز هم در کوچه‌های این محله می‌شود ردپای روزگار رفته را پیدا کرد.  این محله هنوز یکی دو قنات زنده را در دل خود جای داده؛ قنات‌هایی که به‌عنوان سرمایه‌های آب زیرزمینی شمال تهران، عمدتا برای آبیاری فضای سبز به کار گرفته می‌شوند. قناتی در محله دارآباد یکی از همان قنات‌هاست. محمدباقر قیدی، یکی از اهالی قدیمی دارآباد، می‌گوید: «اکنون کوچه‌ای در دارآباد به نام کوچه قنات وجود دارد که اشاره‌ای به قنات آن محله دارد. این قنات در روزگاری که خبری از آب لوله‌کشی نبود از زیر مسجدجامع دارآباد می‌گذشت و با عبور از زیر خانه‌های قدیمی به تنگه رودخانه دارآباد می‌رسید. خانه‌هایی که  قنات از زیر آنها عبور می‌کرد، می‌توانستند با دلو از آن آب بردارند.» علت نامگذاری این قنات نیز برای خود ماجرایی جالب دارد. صاحب قنات اهل دارآباد و شمیران نبود. او چند سال بعد برای معافیت پسرانش از خدمت سربازی این قنات را به حکومت پهلوی اول واگذار کرد. قیدی
 در باره دیگر قنات معروف دارآباد می‌گوید: «در دارآباد قنات معروف دیگری وجود دارد که اهالی قدیمی به آن «گل قنات چمن» می‌گویند. گل  به فتح گاف، در گویش محلی مردم شمیران به معنای سر و ابتدا و بیخ است. از آنجا که در نزدیکی این قنات چمن زیبایی رشد کرده بود، این قنات به گل قنات چمن شهرت پیدا کرد. این قنات در مسیر خود از خیابان شهید رجبی می‌گذرد و سالیان طولانی به سرسبزی این محدوده یاری رسانده است.»