یازدهمین قهرمانی خیلی هم سخت نبود
لیلی خرسند
خاتون بم فصل متفاوتی را در فوتبال ایران تجربه کرد. علاوه بر قهرمانی تکراری در لیگ ایران، خاتون توانست نخستین تیم فوتبالی ایران باشد که به مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا صعود می‌کند. خاتونی‌ها حتی این فرصت را داشتند که نماینده کره را هم در این مرحله شکست بدهند و دوباره تاریخ‌سازی کنند. مرضیه جعفری، سرمربی خاتون درباره فصل گذشته، مسابقات آسیایی و فصل متفاوتی که در انتظار فوتبال زنان ایران است، با همشهری صحبت کرده است.
فصلی که گذشت راضی‌کننده بود؟
لیگ خوب بود و مسابقات خوب و منظم برگزار شد. دلیل این خوب‌بودن هم حضور گلاره ناظمی و برنامه‌ریزی‌های اوست که مسئول برگزاری مسابقات است. این نظم از این جهت اهمیت دارد که هم لیگ را پویاتر می‌کند و هم انگیزه بازیکنان را بالاتر می‌برد و باعث پیشرفت فوتبال ما می‌شود.
این فصل هم خاتون قهرمان شد. قرار نیست خسته شوید؟
این یازدهمین قهرمانی ما بود. هر سال در شروع فصل می‌گویند فصل سختی در پیش است و نمی‌توانید به قهرمانی برسید و هر سال با وجود رقبای سخت، ما باز هم قهرمان می‌شویم.
امسال خیلی کار راحت نبود. حریفان سرسخت‌تر بودند.
سخت هم نبود. 2هفته مانده به پایان لیگ قهرمان شدیم. سال قبل هم رقبای سختی داشتیم، 2سال پیش هم حریفان راحت نبودند. چند‌سالی است که بازیکنان در چند تیم پخش شده‌اند و حتی تیم‌هایی هستند که بیشتر از ما مهره کلیدی دارند و خوب کار می‌کنند.
در یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا هم که فقط یک گل از هیوندای استیل کره خوردید و حذف شدید. در آن بازی زهرا قنبری(به‌دلیل فوت پدر) را نداشتید. اگر او بود می‌توانست به تیم کمک کند.
چند بازیکن کلیدی ما آسیب‌دیدگی داشتند. مونا حمودی مصدوم بود و دقیقه70 بازی هم مجبور شدیم او را بیرون بیاوریم. نگین زندی هم که در لیگ مصدوم شده بود و حتی در چند هفته آخر به او بازی ندادم. متأسفانه زهرا را هم به‌خاطر آن اتفاق بد نداشتیم. برای این بازی شرایط سختی داشتیم. نتوانستیم بازیکنان زیادی بگیریم. فقط چند بازیکن قرضی‌مان به ما اضافه شدند. به هر حال بازیکنان تلاش کردند تا بهترین عملکرد را داشته باشند. واقعا هم خوب بازی کردند. هیوندای تیم خیلی خوبی است و فوتبال آنها با فوتبال ما قابل مقایسه نیست. زیرساخت‌های کره‌ای‌ها هم با ما متفاوت است و خیلی حرفه‌ای‌تر از ما هستند. با این شرایط باید بگویم تیم ما کار خیلی بزرگی انجام داد و از تیم انتظار معجزه نداشتم. تیم رقیب هم بعد از بازی خیلی از ما تعریف کرد و مربی‌شان گفت که در بازی با ما دچار چالش شدند و به‌سختی توانستند گل بزنند. اگر بازیکنانمان را داشتیم، بازی متفاوتی می‌شد.
قرار بود برای این بازی، بازیکن خارجی بگیرید. فدراسیون اجازه نداد؟
هنوز کارهایی که باید بشود انجام نشده. نظر فدراسیون مساعد است ولی مسائلی هست و باید روندی طی شود. فکر می‌کنم برای فصل بعد بتوانیم بازیکن خارجی بگیریم.
برنامه‌های فصل آینده مشخص است؟
سعی ما این است که باز هم بهترین عملکرد را داشته باشیم. فعلا دارم به ذهنم استراحت می‌دهم و بعد از مدتی کار را شروع می‌کنیم. فصل برای ما خیلی طولانی شد و از مرداد تا همین چندی پیش درگیر مسابقات بودیم و واقعا سخت بود.
فصل پیش باشگاه‌های حاضر در لیگ برتر مردان مجبور شدند در فوتبال زنان هم تیمداری کنند. از بین آنها فعلا پرسپولیس به لیگ برتر آمده و بقیه تیم‌ها یا در لیگ یک هستند یا لیگ2. اضافه‌شدن تیم‌های نامی به فوتبال زنان را چطور ارزیابی می‌کنید؛ برای شما و عناوین قهرمانی‌تان خطرساز نیستند؟
قبل از این هم چند تیم اسم‌و‌رسم‌دار در لیگ بودند اما آمدن تیم‌های بزرگ شرایط را برای ما خیلی بهتر می‌کند. من این را یک فرصت برای فوتبال زنان می‌بینم؛ هم کیفیت لیگ بالاتر می‌رود و هم اینکه فوتبال زنان پیشرفت می‌کند. برای ما که سال آینده هم جام باشگاه‌های آسیا را داریم، این بهترین فرصت است که با تیم‌های قوی رقابت کنیم.
در همین لیگ فعلی هم فقط 4-5 تیم اول بازیکنان با کیفیت بالا دارند. تیم‌هایی مثل استقلال و پرسپولیس برای بازیکنان جذاب‌تر است و شاید از این نظر تیم‌هایی مثل خاتون آسیب ببینند.
ما که آسیب نمی‌بینیم. به هر حال این باشگاه‌ها باید روی فوتبال پایه هم کار کنند. هم باید بازیکنان بیشتری پرورش بدهیم و همین اینکه بتوانیم از بازیکنان خارجی کمک بگیریم. بازیکنان خارجی خیلی می‌توانند به پیشرفت فوتبال ما کمک کنند. با رعایت قوانین کشور می‌شود این بازیکنان را به تیم‌ها اضافه کرد.
کمبود مربی خوب نداریم؟
داریم. صددرصد نیاز داریم که مربیان ما خودشان را به‌روز کنند و درکنار آن باید به مربیان جوان هم میدان بدهیم. تنها کلاس رفتن فایده‌ای ندارد؛ مربی باید با کار‌کردن تجربه‌اش را بالا ببرد.
ثبات و دیگر هیچ!
خاتون بم را باید باثبات‌ترین تیم باشگاهی فوتبال زنان ایران معرفی کرد؛ تیمی که از فصل 89-1388، یک فصل پس از آغاز لیگ زنان، تیمداری را آغاز کرده و در همه این سال‌ها یکی از مدعیان قهرمانی بوده (به غیر از فصل سوم لیگ). شرایط جغرافیایی و اقلیمی شهر بم، دوری از پایتخت و نداشتن سابقه درخشان چه در ورزش مردان و چه در ورزش زنان، به‌طور حتم این سؤال را پیش می‌آورد که چطور می‌شود یک تیم در فوتبال زنان دوام بیاورد؛ در فوتبالی که هر سال نام‌های جدید از شهرهای مختلف دارد و حتی نامی‌ترین باشگاه‌های حاضر در این لیگ، مثل ملوان هم چند فصلی غیبت داشته‌اند. خاتون با نام شهرداری بم در لیگ حاضر شد، بعد از خاطره تلخ قربانی‌شدن همه بازیکنان تیم فوتسال و سرمربی تیم، مرضیه جعفری در زلزله بم. در این سال‌ها این تیم اتفاقات تلخ دیگر هم کم نداشته؛ یک فصل سرمربی تیم برادرش را از دست داده و یک فصل پسرش را، یک فصل هم که ملیکا محمدی، ستاره این تیم در تصادف رانندگی کشته شد. اما با همه این اتفاقات تیم سرپا مانده و هر بار با انگیزه متفاوتی خودش را به قهرمانی رسانده؛ یک‌بار به‌خاطر مربی و یک‌بار به‌خاطر ملیکا. خاتون فصل گذشته اتفاق تاریخی برای فوتبال زنان ایران رقم زد و به جمع 8تیم اول جام باشگاه‌های آسیا رسید و حتی شانس صعود به یک مرحله بالاتر را داشت، البته اگر قبل از اعزام تیم به تایلند زهرا قنبری پدرش را از دست نمی‌داد و می‌توانست تیم را همراهی کند. با این حال تیم جعفری فقط یک گل از نماینده کره خورد و ناگفته تفاوت‌های فوتبال کره و ایران عیان است. خاتون، داشتن ثبات و مدیریت بحران‌ها را مدیون سرمربی تیم است؛ کسی که در این سال‌ها حتی حاضر نشد سرمربیگری تیم ملی را قبول کند و تیم باشگاهی‌‌اش را به هر افتخار دیگری ترجیح داد اما باید یک مورد دیگر را هم درنظر گرفت؛ مدیریت باشگاه. باشگاه خاتون و سرمایه‌گذاران تیم بدون اینکه در فضای رسانه‌ای خودشان را مطرح کنند، در همه سال‌های گذشته حامی تیم بوده‌اند، بهترین امکانات را برای بازیکنان درنظر گرفته‌اند و تا جایی هم که توانسته‌اند بهتر از بقیه آنها را تامین کرده‌اند. خاتون حتی یکی از پرطرفدارترین باشگاه‌های زنان است و این را در روز مسابقات تیم و جشن‌های قهرمانی می‌شود دید؛ جشن‌هایی که فراتر از بضاعت فوتبال زنان و حتی ورزش زنان ایران است.
