هدیه مخصوص اهالی ونک به وزارت بهداشت

قبل از شروع ساخت و سازها در محدوده ونک و ایجاد میدان ده‌ونک، چوپان‌ها در محلی که امروز در شمال غرب میدان ده‌ونک واقع شده اتراق می‌کردند که این مکان با گذشت زمان به سرطویله معروف شد.
 سیدمحمد عجایبی از ساکنان قدیمی ده‌ونک نقل می‌کند که سرطویله که با توتستان مستوفی فاصله اندکی داشته، داستان مفصلی دارد. او در این‌باره می‌گوید: «در دوره قاجار دامدارهایی که گوسفندهایشان را برای چرا به ده‌ونک می‌آوردند چند روز اینجا می‌ماندند و در جایی که بعدها به سرطویله معروف شد، اتراق می‌کردند.
در آن روزگار، تپه‌های ده‌ونک پر از علف بود و بسیاری از اهالی الموت قزوین دام‌هایشان را برای چرا به اینجا می‌آوردند. سرطویله استراحتگاه و سکونتگاه موقت چوپان‌ها بود. دامدارها در ازای اتراق موقت در سرطویله به اهالی ده‌ونک شیر و سرشیر ارزان و اعلا می‌فروختند و این یک معامله دو سر سود به‌حساب می‌آمد.»
ملکی که استراحتگاه قدیمی ده‌ونک در آن واقع شده بود چیزی حدود 200سال قدمت دارد و با گذشت زمان تغییرات زیادی را از سر گذرانده است.
بعد از اوج‌گیری ساخت و سازها در ده‌ونک، مراتع و علفزارها یکی پس از دیگری از بین رفتند و سرطویله هم تا مدت‌ها متروکه ماند. عجایبی تغییر کاربری سرطویله را نقطه عطفی در تاریخ محله ده‌ونک می‌داند: «اواخر دهه 50، اهالی ونک با پیشنهاد معتمدان محلی، اعیان ملک سرطویله را به وزارت بهداشت هبه کردند. وزارت بهداشت هم دور این ملک دیوار کشید و چند اتاق ساخت و اینگونه بود که سرطویله به مرکز بهداشت شمال غرب تهران تبدیل شد و مردم هنوز برای امور بهداشتی و درمانی به این مرکز مراجعه می‌کنند.»