• چهار شنبه 1 اسفند 1403
  • الأرْبِعَاء 20 شعبان 1446
  • 2025 Feb 19
یکشنبه 21 بهمن 1403
کد مطلب : 248394
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/oYD8X
+
-

شوک اورژانسی در خلأ شفاف‌سازی‌

یادداشت
شوک اورژانسی در خلأ شفاف‌سازی‌

رضا غنی‌لو*

در روزهای گذشته افشاگری‌ها علیه تعدادی از عوامل درمانی اعزامی به صحنه‌های امدادی اورژانس در زمان‌ها و مکان‌های مختلف منجر به ایجاد یک شوک خبری شده که درصورت عدم‌مدیریت بحران رسانه‌ای و روابط‌عمومی حرفه‌ای می‌تواند سرمایه اجتماعی اورژانس کشور و حتی کادر درمان را دچار چالش جدی کند؛ سرمایه اجتماعی‌ای که در دوران مقابله با کرونا نهایت ایثار را از خود به نمایش گذاشت و نمره عالی کسب کرد.
گفته می‌شود بیش از 3هزار و 400پایگاه اورژانس در سراسر کشور فعال هستند و سالانه حدود 20میلیون تماس با شماره 115برقرار می‌شود که منجر به انجام 4میلیون ماموریت اورژانس می‌شود، پس پرواضح است که زحمات این شبکه گسترده که با حیات و سلامت انسان سر و کار دارد نباید با چند مورد ارتکاب جرم و تخلف مورد قضاوت سوء و یکسان‌سازی‌ بقیه پرسنل زحمتکش قرار گیرد.‌پس مشکل کجاست؟ مردم سؤال می‌کنند که اگر جرائم علیه تمامیت جسمی بانوان امدادخواه اثبات شده است، چرا آرای قضایی متناسب با فجیع بودن اتهام نبوده و چرا این افراد پس از تحمل کیفر مجددا به سرکار خود بازگشته‌اند!
بررسی حقوق تطبیقی با سایر کشورهای توسعه‌یافته نشانگر آن است که جرائم و تجاوزات جنسی علی‌الخصوص با سوءاستفاده از موقعیت شغلی جزو جرائم جنایی درجه یک محسوب شده و علاوه بر اخراج از شغل و جریمه، حبس‌های طویل‌المدت را در پی خواهد داشت. البته باید بدانیم که قضات در چارچوب قوانین مصوب قادر به صدور حکم هستند  و حکمی خارج از قانون درصورت اثبات ارتکاب جرم نمی‌توانند صادر کنند، پس در این صورت باید نوک پیکان مطالبه‌گری به سمت اصلاح قوانین موضوعه نشانه رود. از نظر اداری سؤال مردم از سازمان اورژانس کشور خصوصا اورژانس استان‌های محل وقوع جرم آن است که افراد مرتکب جرم دست‌اندازی جنسی چرا پس از محکومیت به مشاغل مشابه شغل قبلی و در جای دیگر بازگشته‌اند؟ مگردر سازمان‌ها و هیأت‌های انضباطی رسیدگی به تخلفات و جرائم مرتبط با انجام وظیفه و شغل نداریم؟ مگر نه اینکه حداقل برخورد سازمانی در اینگونه جرائم که با روح و روان قربانی و به تبع آن جامعه بازی می‌کند بايد اخراج از شغل باشد؟
سؤال آخر و نهایی که باید جواب مناسب داده شود آن است که چرا روابط‌عمومی سازمان اورژانس حداقل برای دفاع از حیثیت معنوی کارکنان زحمتکش خود پاسخ بموقع و قانع‌کننده به افکار عمومی در شوک فرو رفته و عصبانی نمی‌دهد؟!
*رئیس کمیته کشوری کارآگاهی کشف جرم و عضو انجمن مددکاری اجتماعی ایران

 

این خبر را به اشتراک بگذارید