صدای سالن صدای همه را درآورد
سانس فوقالعاده برای «موسی کلیمالله»، «آنتیک»، «گوزنهای اتوبان» و «صددام»
شقایق عرفی نژاد-روزنامهنگار
در نخستین روز برگزاری چهلو سومین جشنواره فیلم فجر، فیلمهای «آنتیک» به کارگردانی هادی نائیجی، «صددام» به کارگردانی پدرام پورامیری، «گوزنهای اتوبان» به کارگردانی ابوالفضل صفاری و «موسی کلیمالله» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا به سانس فوقالعاده رسیدند؛۲کمدی، یک درام اجتماعی و یک فیلم تاریخی مذهبی که در مورد 3 فیلم اول، دلیل استقبال را باید در نام بازیگرانشان و در مورد فیلم آخر، باید درشهرت کارگردان جستوجو کرد. در این میان واکنشهای مثبت مخاطبانی که فیلم تازه حاتمیکیا را دیدهاند، نکته قابل توجه روز اول جشنواره بود. حاتمیکیا آخرین بار ۵سال پیش با فیلم «خروج » به جشنواره آمد که قضاوت عمومی در موردش مثبت نبود. این بار اما فیلم «موسی کلیمالله» مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است. در 2 روز اول جشنواره، برج میلاد یک روز شلوغ و یک روز آرام را پشتسر گذاشت. جمعه برج میلاد شلوغ بود و شنبه روز نسبتاً آرامی را پشتسر گذاشت. آنچه بیوقفه در جریان بود نشست خبری عوامل فیلمها بود. جمعه، در روز اول جشنواره، نشستهای رسانهای با حضور عوامل فیلمها در برج میلاد برگزار شد. یکی از مواردی که در این نشستها به آن اشاره شد، همچون سالهای قبل، صدای نامناسب سالن بود. انگار قرار نیست حرفها و انتقادهای عوامل فیلمها به گوش مسئولان جشنواره برسد تا فکری به حال این مشکل کنند. از اواخر دهه 1380که برج میلاد بهعنوان کاخ جشنواره محل نمایش فیلمها برای اهالی رسانه و مهمانان جشنواره شد، اعتراض به کیفیت صدای سالن وجود داشت تا امروز در سال 1403.
فیلم «بازیخونی»
حسین میرزا محمدی، کارگردان: پیش از هر چیزی بابت مشکلات تصویر و صدایی که در برج میلاد وجود دارند و وظیفه نابودی فیلمها را در نخستین اکران برعهده دارند، عذر میخواهم. بهنظرم نقاط مشترکی میان «کتچرمی» و «بازیخونی» وجود دارد و تجربه کردن ژانرها برای من جذاب است.
چیزی که امروزه در سینمای ایران فراموش شده اتمسفر است که در عمده آثار وجود ندارد. در این فیلم به وسیله موسیقی و مهندسی صدا سعی کردیم که برای مخاطب اتمسفر خلق کنیم.
فیلم «سونسوز»
رضا جمالی، نویسنده و کارگردان: میخواستم قصه باورپذیری در فیلم داشته باشم و سعی کردم روایتم در مرز سینمای داستانگو و مستند باشد.
معمولا در اطراف ما موضوعاتی هست که ذهنمان را درگیر میکند. من ماجرای فیلم را از اطرافیانم شنیدم و برایم بسیار جالب بود. سال 1390فیلم کوتاه «کات» را براساس همین ایده نوشتم و این قصه را بسط دادم تا به «سونسوز» رسیدم. در این فیلم همچنین بحثی درباره سموم کشاورزی مطرح میشود که تأثیر زیادی در عقیم شدن مردان دارد.
فیلم «داد»
ابوالفضل جلیلی، کارگردان: این فیلم ظاهرا هنوز مجوز اکران عمومی ندارد، تنها مجوز اکرانش در جشنواره صادر شده و محدودیتها سبب تغییر سبک فیلمسازی من نشده است.
محبت به نوجوانان کانون اصلاح و تربیت، با ارجاع به تجربه شخصی خودم، بهشدت تأثیرگذار است. این دقیقا همان کاری است که ما انجام ندادهایم.
علت اکراننشدن فیلمهای من را باید از مسئولان مربوطه پرسید! فیلمسازی من مبتنی بر پول و بودجههای رانتی و دولتی نیست و از بهترینها در کار خود استفاده نمیکنم که سراغ بهترین نویسنده و بازیگر و... بروم. من با عوامل و گروهم زندگی و سعی میکنم که آثارم را به عریانترین شکل ممکن ارائه دهم.