پنج راز سرخ
پرسپولیس مقابل پدیده فوقالعاده نبود، اما برد. اینکه چرا تیمی با اینهمه مشکل، با وجود ریزش شدید بازیکنانش و تحمل دومین بازه محرومیت متوالی میتواند فصل جدید را با پیروزی خارج از خانه شروع کند، حتما دلایلی دارد. این مطلب پنج فاکتور پیروزیبخش سرخها در میدان سخت مشهد را مرور میکند.
عادت بالانشینی
یکی از مهمترین ارکان موفقیت در فوتبال «شخصیت تیمی» است. پرسپولیس برای نزدیک به 10 سال عادت پیروزی و بالانشینی را از دست داده بود و هیچ کاری برایش خوب پیش نمیرفت. نه تغییر مدیریت و کادرفنی و نه بستن تیم کهکشانی و ترفندهایی از این دست برای تیمی که شخصیتش را از دست داده بود، معجزه نمیکرد اما حالا وضع فرق کرده. شاید بزرگترین خدمت برانکو به پرسپولیس احیای شخصیت تیمی سرخها و عادت دادن کل این مجموعه به موفقیت باشد. درست بههمین دلیل در خیلی از مسابقات متعادل و پنجاه- پنجاه، کاراکتر پرسپولیس به داد این تیم میرسد و باعث میشود آنها برنده زمین را ترک کنند. پرسپولیس در اولین بازی لیگ هجدهم 6 غایب کلیدی نسبت به اولین بازی فصل قبل داشت، اما نه خودش از این موضوع ترسید و نه تیم حریف بهخاطر این اتفاق جسارت مضاعف پیدا کرد.
مردی که شناسنامه ندارد
سطح آمادگی جلال حسینی باورکردنی نیست. کاپیتان پرسپولیس که هنوز هیچکس در سراسر ایران نفهمیده چرا حضور در جامجهانی را از دست داد، بدون اینکه کوچکترین توجهی به آن ناکامی فردی بزرگ داشته باشد، همچنان با قدرت و تمرکز کامل در خدمت تیمش است. این روزها سیمای ظاهری جلال بیشتر از قبل ورود او به میانسالی را گواهی میکند، اما در فوتبالش هنوز هیچ نشانهای از پیری بهچشم نمیخورد. در مستطیل سبز انگار او شناسنامه ندارد. سیم خاردار سرخها شروع بسیار خوب و مسلطی در فصل جدید داشت. نماد آمادگی جلال بدون تردید تکل استثنایی او زیر پای حسین مهربان، مهاجم سرعتی و تکنیکی پدیده بود که 16 سال جوانتر از اوست!
سلام آقای بشار
بدون تردید یکی از چهرههای ویژه پرسپولیس در بازی با پدیده، بشار رسن بود. رسن از اواسط نیمفصل اول لیگ هفدهم به جمع بازیکنان پرسپولیس اضافه شد و آن اوایل مخصوصا در داربی رفت نشان داد بازیکن باکیفیتی است، اما هر چه گذشت نقش او در پرسپولیس کمرنگتر شد؛ طوری که حتی با نیمکتنشینی محسن مسلمان هم بازی به رسن نمیرسید. بسیاری بر این باورند که مشکل پارسال بشار غیبتش در بدنسازی ابتدای فصل و نیز دوره طولانی حضور او در میادین رسمی بود. بشار تا پایان فصل لیگ عراق در آن کشور توپ زد و بعد بدون استراحت به پرسپولیس پیوست. به این ترتیب او یکسالونیم استراحت نداشت و این مسئله روی کیفیت فنیاش اثرگذار بود. با این وجود بشار امسال استراحتش را کرده و از روز اول هم در اردوی پیشفصل حضور داشته. او در بازی با پدیده در پست فرشاد احمدزاده بازی کرد و نمایش چشمگیری داشت. رسن که پارسال ایستا و غیردرگیر بازی میکرد، در این مسابقه جنبوجوش زیادی داشت و نمایش متفاوتی ارائه کرد. او در چند صحنه هم تکنیک فردی بالایش را بهرخ کشید.
یکی آمد، دیگری در راه است
پرسپولیس دو پنجره است که خرید ندارد، اما خوشاقبال بود که توانست دو بازیکن اصلیاش یعنی احمد نوراللهی و امید عالیشاه را برگرداند. احمد که اواخر فصل قبل فیکس شد و بهوضوح ناآماده بهنظر میرسید، در بازی با پدیده بهترین بازیکن سرخها بود. او نشان داد رفته رفته به دوران اوج نزدیک شده و این بهترین خبر ممکن برای سرخهاست. برخلاف او اما، عالیشاه هنوز خوب نیست. او جلوی پدیده شبیه بازیهای اول نوراللهی بعد از پایان خدمت سربازیاش بود. عالیشاه برای پر کردن جای خالی وحید امیری باید خیلی بهتر از این باشد. اینکه چند هفته طول میکشد تا او تبدیل به همان امید سالهای قبل شود، یکی از معماهای سرنوشتساز پرسپولیس در آخرین نیمفصل محرومیت است.
برانکو؛ حلقه کلیدی زنجیر
بدون تردید یکی از مهمترین عوامل و ارکان موفقیت پرسپولیس در این سالها، شخص برانکو ایوانکوویچ بوده است؛ یک مربی باهوش که حداقل در ژانر لیگ ایران متخصص استفاده حداکثری از حداقل داشتهها بهشمار میرود. برانکو که در لیگ پانزدهم با ستارههای پرشمار آن روز پرسپولیس فوتبال سوپرتهاجمی ارائه میداد و نهایتا رکورد بهیادماندنی 50 گل و 17 تیر دروازه را بهجا گذاشت، حالا با پرسپولیسی که فقط 13 بازیکن استاندارد دارد جور دیگری بازی میکند؛ طوری که باز نتیجهاش ثبت پیروزی برای پرسپولیس و ادامه روند تسلط این تیم بر لیگ برتر است. برانکو بهخودی خود یک مربی توانا و بااستعداد است که حالا به سابقه چهار سال حضور در مسابقات باشگاهی ایران هم مجهز شده. بنابراین او امروز تیمش را با همه زیر و بالایش میفهمد، حریفها و استادیومها را میشناسد و تقویم لیگ و چگونگی برخورد با آن را هم با همه جزییات درک میکند. این برانکو برای پرسپولیس چیزی فراتر از یک مربی ساده فوتبال است.