روز مشهد
دهم دی از سال1401 بهعنوان روز ملی مشهد در تقویم کشور نامگذاری شد. ماجرای این نامگذاری به یکشنبه خونین مشهد در تاریخ 10دی1357 برمیگردد؛ روزی که این شهر به خاک و خون کشیده شد و همین باعث مصممتر شدن مردم مشهد برای پایان دادن به حکومت طاغوت شد.
به گزارش همشهری، 9دی به مناسبت سالگرد قیام خونین مردم قم (19دی1356)، کشور ما در عزای عمومی بهسر میبرد که امامخمینی(ره) در پیامی به ملت ایران اعلام کرده بود. یکی از برنامهریزان راهپیمایی پیشنهاد کرد پایان تظاهرات آن روز، مقابل ساختمان استانداری باشد. با شروع راهپیمایی جمعیت بهسوی خیابان تهران حرکت کرد و از آنجا وارد خیابانی شد که به ساختمان استانداری میرسید. در این روز تعدادی از مردم وارد حیاط استانداری شدند. ازدحام در آن منطقه سنگین و سنگینتر شد. با آمدن تانک صدای رگبار گلوله بلند و درگیری آغاز شد و عده زیادی از مردم به رگبار بسته شدند. روز بعد یعنی یکشنبه، 10دی نیز در صبحگاه پادگان لشکر77، فرماندهان با نمایش فیلم و عکس نظامیان کشته شده روز قبل به سربازان، درجهداران و افسران به آنها القا کردند که یا باید کشته شوند یا بکشند. در همین روز بار دیگر در پی تظاهرات مردم مشهد و بسیاری از شهرهای دیگر صدها نفر به شهادت رسیدند. مردم مشهد حین تظاهرات ضدرژیم به چند کلانتری، انجمن ایران و آمریکا و نیز منزل چند مستشار آمریکایی حمله کردند. به دستور فرماندار نظامی مشهد با تانک به مردم حمله شد و در نتیجه، طبق آماری که روزنامهها منتشر کردند، 200نفر شهید و 2هزار نفر زخمی بر جای ماند.
گفته میشود در این 2 روز 2هزار نفر کشته شدند. بهدنبال این حوادث 3روز در مشهد تعطیل عمومی اعلام شد و چون این مسئله باعث کمبود نان و مایحتاج اولیه مردم شده بود مبارزان شهرهای مجاور مشهد کامیونهای حاوی نان و خواربار به مشهد ارسال و علما آن را میان مردم تقسیم کردند. روز دهم دی و فداکاریهای مردم مشهد در این روز، از برگهای زرین تاریخ انقلاب اسلامی است.