هفتم تیر؛ قلب تپنده تهران
اهالی محله هفتم تیر، در یکی از شاهراههای تهران کنونی جاخوش کردهاند. اگر هوس کتاب و فرهنگ کنند، قدمزنان به خیابان کریمخانزند و کتابفروشیهای رنگارنگش میرسند. اگر بخواهند به شمال شهر سفر کنند، بزرگراه شهید مدرس به آنها چشمک میزند و اگر هوس مرکز و جنوب شهر کنند از خیابان مفتح جنوبی، سراغ میدان امام(ره) و میدان حسنآباد و میدان راهآهن میروند. تازه اگر اهل ورزش حرفهای هم باشند، ورزشگاه شهید شیرودی در انتظارشان خواهد ماند. خلاصه اگر حوصله دارید، با ما همراه شوید در قلب تپنده تهران!
تاریخ
تاریخ شکلگیری این محله و میدان، به نیمه دوم دهه 40 شمسی بازمیگردد. قبل از انقلاب، نام اینجا، میدان 25شهریور بود، اما بعد از حادثه انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و به احترام شهید بهشتی و یارانش در هفتم تیرماه سال1360، نام این شریان حیاتی تهران را میدان شهدای هفتم تیر گذاشتند. ساخت و احداث بزرگراه مدرس در سال 1349که قبل از انقلاب به نام بزرگراه شاهنشاهی مشهور بود هم به این میدان رونق بیشتری داد. این روزها هم شهر زیرزمینی تهران یا همان متروی پایتخت، رفتوآمد را در این محله، سهلتر کرده است. وسعت این میدان، بیش از 33هزار مترمربع است و در طول سالهای اخیر با توجه به گوناگونی کاربردهای این میدان، معماری و فضای شهری و اصلاح هندسی آن، تغییراتی اساسی کرده است.
بافت اجتماعی
این محله از تهران، با وجود همجواری با خیابانهایی مثل بهار، بهارشیراز و کریمخان زند، یکی از خوشنامترین محلههای تهران است. یکی از ویژگیهای بافت فرهنگی آن، همنشینی گروهی از هموطنان ارمنی در خیابانهای اطراف این میدان در کنار دیگر ادیان است. وجود کلیسای سرکیس مقدس در اواسط خیابان کریمخان زند، شاهدی بر این ادعاست.
مراکز فرهنگی و هنری
شاید یکی از مراکز مهم مذهبی و فرهنگی این محله، مسجد الجواد است؛ مسجدی با بنایی مدرن و متفاوت که در سال 1341شمسی تاسیس شد و نقش مهمی در فعالیتهای سیاسی داشته و دارد. مثلا صدای شهید مطهری، هنوز در فضای این مسجد طنینانداز است و قدیمیهای محل، خاطرات فراوانی از جنبشهای ضدشاهنشاهی از این مکان دارند. با کمی فاصله، موزه عکسخانه، تالار هنر و خانه هنرمندان هم در جوار این محل است.