حسرت‌های همکاری با پورعرب‌ راز سکوت شکیبایی

موزه سینما در ادامه انتشار سلسله‌نشست‌های تاریخ شفاهی خود همزمان با زادروز رسول صدرعاملی، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده سینما بخش‌هایی از گفت‌وگوی این هنرمند را منتشر کرده است که قسمت‌هایی از آن را می‌خوانید. رسول صدرعاملی درباره حضور ابوالفضل پورعرب در فیلم «قربانی» گفت: پورعرب در این فیلم بازی بسیار خوبی داشت. او دارای نوعی تنش درونی و استرس‌هایی بود که من بعدها و با کسب تجربه‌های بیشتر از آن مطلع شدم. بازیگری کار بسیار دشواری است؛ مخصوصا اگر بازیگر آگاهانه رفتاری را از خود بروز دهد و بداند وقتی تصویر او روی پرده سینما قرار می‌گیرد، چگونه دیده می‌شود. این موضوع درک ویژه‌ای طلب می‌کند و هر بازیگری از آن آگاه نیست. اینکه یک بازیگر تمام مدت به این مسئله فکر کند که چگونه وارد پلان شده و از آن خارج شود و از کدام منبع احساس خود را تغذیه کند، موضوعی است که هنگام فیلمبرداری به چشم می‌آید. پورعرب از این موارد آگاهی داشت و زمانی که در فیلم من حاضر شد، پیش از آن فقط در فیلم «عروس» بازی کرده بود و بلافاصله بعد از آن آمد سر فیلمبرداری « قربانی» و یکی از حسرت‌های من این است که آنطور که باید در آن فیلم من و پورعرب یکدیگر را درک نکردیم. ما با یکدیگر هیچ مشکل خاصی نداشتیم، اما می‌توانستیم به یکدیگر کمک کنیم تا اتفاق بهتری صورت بگیرد. کارگردان فیلم «شب» درباره این اثر نیز گفت: عزت‌الله انتظامی در این فیلم روی دیالوگ‌های خود بسیار حساس بود و اتفاق جالب برای من وجود نوعی رقابت میان خسرو شکیبایی و عزت‌الله انتظامی بود. اقتدار خسرو شکیبایی در لحظات مربوط به واکنش‌های او نسبت به بازی نقش مقابل بسیار برجسته بود. وی خاطرنشان کرد: خسرو شکیبایی به شکل عجیبی اهمیت سکوت و چگونه شنیدن را می‌دانست.