نقشه صادراتی ایران
ایران کشور پهناوری است که شرق، غرب، جنوب و شمال آن محصولات بسیار متنوعی دارد که سالانه صادر میشود. در جنوب کشور ماهی، میگو، پسته، خرما و مواد معدنی جزو اقلامی است که صادر میشود. برای مثال، سایت پرورش میگوی چابهار و کنارک از مهم‌ترین مکان‌های پرورش آبزیان است که سالانه بخش
قابل ملاحظه‌ای از میگوی کشور در آنها تولید میشود. کرمان قطب پسته ایران محسوب میشود که از رفسنجان و زرند و شهربابک گرفته تا سیرجان و زنگی‌آباد و بخش‌های کوچک‌تر، این محصول کشت و برداشت و به شهرها و کشورهای دیگر صادر میشود. خرما نیز به استان‌های جنوبی مانند سیستان و بلوچستان، خوزستان، فارس، هرمزگان، بوشهر و کرمان تعلق دارد. چای، برنج، میخ و شیر خشک محصولاتی است که در شمال کشور تولید میشود و بخشی از صادرات کشور به حساب می‌آید. گیلان و مازندران بخش عمده‌ای از چای و برنج ایرانی را تولید می‌کنند. همچنین گیلان و به‌ویژه شهرهای رشت و بندرانزلی قطب تولید میخ در کشور و یکی از اقلام صادراتی این استان است. در عین حال، شیر خشک یکی از محصولات صادراتی است که بیشتر در شمال کشور تولید میشود. عمده صادرات کشور از شرق ایران محصولاتی مانند زعفران، کفش و گشنیز است. کرانه‌های بیرجند، قائن، فردوس و بشرویه در خراسان جنوبی به همراه مناطق مجاور گناباد و تربت حیدریه در خراسان رضوی مناطق کلیدی کشت زعفران به حساب می‌آیند. تولید انبوه کفش و تخم گشنیز نیز در شرق کشور صورت می‌گیرد. همچنین در غرب کشور سنگ، کارتن، فرش دستباف، آب‌میوه و رب گوجه‌فرنگی جزو محصولات صادراتی محسوب میشود. لرستان بزرگ‌ترین تولیدکننده سنگ در کشور است و علاوه بر تأمین سنگ کشور، صادرات آن نیز در لرستان صورت می‌گیرد. آذربایجان غربی و کرمانشاه قطب تولید کارتن هستند که اغلب صادراتی است. فرش دستباف در برخی استان‌های کشور تولید میشود، اما آذربایجان غربی یکی از قطب‌های اصلی تولید و صادرات فرش دستباف در غرب کشور است. بیشتر صادرات آب‌میوه و
رب گوجه‌فرنگی کشور هم از این استان است.