عکس‌خانه

کار جالب مسافر اتوبوس

شاید از بچگی، پدر و مادر به شما یاد داده باشند که اگر در مسیری دیدید شیلنگ آب باز است یا در محیطی دیدید لامپی اضافه روشن است یا چاهی در مسیر رفت‌وآمد دیگران بدون سرپوش است که خطر افتادن کسی وجود دارد، بی‌خیال از آن نگذرید، بلکه آب را قطع کنید، لامپ اضافه را خاموش کنید و در صورت وجود خطر، دیگران را مطلع کنید.
اما گاهی هم اتفاق می‌افتد که توجه‌ نکردن به آنچه در اطراف ما می‌گذرد به کسی صدمه نمی‌زند. شما در چنین مواقعی چه‌ کار می‌کنید؟ فرض کنید در اتوبوس بین‌شهری نشسته‌اید و می‌خواهید زودتر به مقصد برسید، اما چشمتان به صندلی جلو می‌افتد که روکشش پاره شده. این اتفاق برای یک بانوی مهربان افتاد. او فوری دست‌به‌کار شد و در مسیر حرکت روکش پاره را رفو کرد. این کار نشان می‌دهد که انسان‌های مهربان در هر شرایطی کاری را که ببینند درست است انجام می‌دهند.

سجده‌ای به شکرانه بندگی

نیمه پاییز است و سنگفرش پیاده‌رو سرد از  سوز و سرمای پاییزی. با اینکه سن و سالی از او گذشته انگار برای انجام تکلیف دنبال عذر و بهانه نیست.
بار و بندیلش را کنار پیاده‌رو می‌گذارد؛ زیراندازی نه‌چندان ضخیم روی زمین سرد پهن می‌کند و بی‌معطلی قامت می‌بندد. کفش‌هایش رنگ کهنگی دارد و گرد و خاک بر کت‌ و شلوار و کفش‌های کهنه‌اش نشسته است اما حال و روزش حکایت از بنده‌ای عاشق دارد که ایمانش به تمام سختی‌های روزگار می‌چربد. به فرموده امام صادق(ع)، گرامی‌ترین مردمان نزد خداوند کسی است که چون نعمتی به او داده شود، شکر کند و هرگاه گرفتار شود، صبر ورزد. خوشا به حال بندگانی که برای نعمت بی‌منتهای بندگی شکرگزار پروردگار عالمند.