بازنده سربلند
سریال معمایی نمایش خانگی چقدر توانست انتظار مخاطبان را برآورده سازد؟
سریال «بازنده» به قسمت‌های پایانی‌اش رسیده و نقدها و نظرات هم درباره آن بیشتر شده است.
«بازنده» به کارگردانی امین حسین‌پور و با بازی علیرضا کمالی، سارا بهرامی، صابر ابر، صدف اسپهبدی، رویا جاویدنیا، محمدعلی محمدی، پیمان قاسم‌خانی و امیر غفارمنش داستان زوج جوانی است که نوزاد یک ماهه‌شان، زمانی که بدون او به مهمانی همسایه روبه‌رویی رفته‌اند، از خانه دزدیده می‌شود. کارآگاه کمالی که فرزندش را در تصادف از دست داده و در پرونده قبلی‌اش هم موفق نبوده است، پرونده را دست می‌گیرد و تمام تلاشش را برای پیدا کردن رباینده به‌کار می‌بندد.
این سریال اقتباسی است از داستان «زوج همسایه» نوشته شاری لاپنا که در ایران زن همسایه ترجمه شده است. سریال داستانش را بدون لکنت و بدون پیچ و خم‌های نالازم پیش می‌برد و مخاطب را درگیر می‌کند. سریال تا اینجا توانسته رضایت تماشاگرانش را به‌دست بیاورد و میزان نظرات مثبت از نقدهای منفی بیشتر بوده است.
یک‌سریال با رعایت قواعد ژانر
یک منتقد با اشاره به فضای غیرایرانی، سریال آن را به‌نحوی لازمه رعایت قواعد ژانر دانسته و نوشته: «ژانر جنایی معمایی_ پلیسی یکباره تبدیل به ژانر غالب سریال‌ها شده است که لزوماً چیز بدی نیست، ولی نیاز به تحقیقی جامع دارد؛ برای پاسخ به این پرسش که چرا چنین شده است، سریال «بازنده» هم در همین ژانر قرار می‌گیرد. البته به لحاظ فضاسازی می‌توان گفت با سایر سریال‌های شبکه نمایش خانگی در این ژانر متفاوت است و از الگوهای هالیوودی تبعیت می‌کند. در واقع از قواعد ژانر کلاسیک پلیسی_ جنایی در سینمای هالیوود بهره می‌برد. از این نظر، هم یک قدم رو به جلو در سریال‌سازی شبکه نمایش خانگی محسوب می‌شود و هم برچسب سریال «غیرایرانی» را به‌خود می‌گیرد. اساساً ما همیشه با مسئله خلق یک پلیس یا قصه پلیسی ایرانی خوب که در عین حفظ قواعد ژانر، رنگ غیرایرانی به‌خود نگیرد، مواجهیم. ظاهراً این ژانر به‌گونه‌ای است که اگر قرار باشد درست ساخته شود، شخصیت یا اثر خود به خود خارجی می‌شود.»
او سریال را با تعداد زیاد سریال‌های نمایش خانگی که در فضای لمپنی می‌گذرند، مقایسه کرده و نتیجه گرفته: «وجه تمایز این سریال در سیل سریال‌های لات‌محور شبکه نمایش خانگی این است که فضا و شخصیت‌های کاملاً متفاوتی را خلق کرده و برای جذب مخاطب عام بی‌دلیل به سراغ همان فرمول همیشگی نرفته است. شیوه روایی شسته رفته و تلاشی که برای رعایت قواعد ژانر اثرش کرده، به اعتبارش می‌افزاید و آن را به اتفاق خوبی در شبکه نمایش خانگی تبدیل می‌کند.»
درباره شخصیت‌پردازی‌ها در این سریال‌ها هم منتقدی نوشته: «شخصیت‌پردازی‌های صورت گرفته در سریال «بازنده» از مواردی است که باید به آن اشاره کرد. کاراکتر‌ها در دل این قصه، بسیار پیچیده و چند بُعدی هستند. هر یک از شخصیت‌ها، گذشته‌ای پنهان و انگیزه‌های خاص خود را دارند. این پیچیدگی باعث می‌شود که مخاطب نسبت به آنها کنجکاو شود و بخواهد بیشتر درباره آنها بداند.» در جای دیگری منتقدی شخصیت‌پردازی را به‌عنوان یکی از نقاط قوت سریال مطرح کرده است: «یکی از نقاط قوت این سریال، پرداختن به شخصیت‌های چندلایه و انگیزه‌های پیچیده‌ای است که هر یک از آنها نقش مهمی در پیشبرد داستان ایفا می‌کنند.»
در باره بازی‌ها هم بازی علیرضا کمالی در سریال مورد توجه قرار گرفته است. او در نقش یک کارآگاه درون‌گرای خشن با مشکلات خانوادگی و تجربه از دست دادن دختر کوچکش در تصادفی که خودش مقصر بوده، بسیار خوب کار کرده است. درباره بازی سارا بهرامی اما نظرها متفاوت است و بسیاری آن را نقطه ضعف کارنامه او دانسته‌اند که با اغراق در حرکت‌ها و لحن صحبت یکنواخت و بریده بریده‌اش بازی خوبی ارائه نداده است.
نظر مخاطبان چیست؟
زیر پست‌های پلتفرم پخش‌کننده سریال می‌توان نظرات تماشاگرانش را بررسی کرد:
تماشاگری به ریتم کند سریال اشاره کرده و نوشته: «معرفی شخصیت پلیس در سکانس یک کلیشه ایه و اینکه دلیلی نداره انگلیسی بنویسد لوزر چون سریال به جز ما برای انگلیسی زبان‌ها نمایش داده نمی‌شه.» کاربر دیگری نوشته: «در کل، سریال خوبیه، خوش ساخته، بازیگر‌ها خوب بازی می‌کنن، داستان خوبی داره، شخصیت‌های جالبی داره، ریتم کندی داره که شاید دلیلش این باشه که فقط توی یه ساختمون و یه سری لوکیشن کوچیک دیگه روایت می‌شه.» بعضی از کاربران هم درباره فضاسازی غیرایرانی فضای سریال نوشته‌اند و آن را نقد کرده‌اند. ازجمله تماشاگری نوشته: «داستان، کارگردانی، بازیگری و… همه‌‌چیز مطلوبه مشکلی که از نظر من داره اینه که آب و هوای فیلم غیرواقع‌گرایانه است و هر روز و هر شب داره بارون میاد.»
در همینه زمینه :
