مانکن باید دفرمه و یونیک کمی هم فانتزی باشد!

راهروی تنگ سمت چپ کارگاه به اتاقی کوچک منتهی می‌شود که صنم از میان چارچوب چوبی موریانه‌خورده آن پیداست. خوش‌فکر است و به اندازه‌ای که نزد آقای کامرانی(کارفرما) خودی نشان دهد به قدر کفایت از زبان انگلیسی برای جست‌وجوی ایده و طرح‌های به‌روز و نیز از نرم‌افزارهای سه‌بعدی ویژه طراحی نسخه‌های دیجیتال و طرح‌هایی که با مداد کشیده، سر درمی‌آورد: «از طرح‌های وینتیج (کلاسیک) که بگذریم، این روزها مشتریان خرد و عمده سراغ مانکن‌های دفرمه با رنگ‌های غیرمعمول و سفارشی می‌آیند؛ مانکن‌هایی با اندام استخوانی و کشیده که یا سر ندارند یا اگر سر و دستی بهشان وصل است، شکلی فانتزی و غیرانسانی‌ دارند... مثل قبل نیست که قالبی پلاستیکی و بدون کیفیت از اندامی لاغر بسازند و بگذارند توی ویترین، آن هم ویترین برندهای معروف پوشاک که صنعت مد سر انگشت‌شان می‌چرخد. مانکن‌های امروزی ضمن کاربرد اولیه‌شان یعنی نمایش ترغیب‌کننده پوشاک، کاربرد تزئینی هم دارند.» سبحان از پالیشینگ مانکن‌های خشک‌شده، فراغت جسته و حالا به فرمان فیروز درصدد رنگ‌کاری دست‌های چوبی مانکن‌های موسوم به پینوکیویی با قلم‌موی آغشته به رنگ شامپاینی است. دیگر کارگران نیز یکی اتصالات مانکن‌ها ازجمله دست‌ها به تنه را که یا گیره‌های قلابی یا پیچی دارند، وصل می‌کنند و دیگری هم مانکن‌ها را به تفکیک سایزهای جدول مولر (معتبرترین جدول سایزبندی در جهان که طراح آن مایکل مولر آلمانی ا‌ست) از 32 تا 56، بیگ‌سایزها، کودکان، ورزشکاران و عروس پشت هم رج می‌کند.