یادی از شهید محمدجواد باهنر
تربیت نسل انقلاب با تدوین کتب درسی
محمدجواد باهنر، در سال ۱۳۱۲ در کرمان متولد شد. او تحصیلات حوزوی را از ۱۱ سالگی در کرمان آغاز کرد. در سال ۱۳۳۲ برای ادامه تحصیلات حوزوی به قم رفت و از محضر استادانی همچون آیت‌الله بروجردی، امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی نیز بهره برد و مدتی در حوزه علمیه نجف تحصیل کرد. باهنر در قم تحصیلات دبیرستانی را تکمیل کرد و سال ۱۳۳۷ به دانشکده الهیات دانشگاه تهران راه یافت. دوره کارشناسی این دانشکده را به پایان رساند و دوره کارشناسی ارشد علوم تربیتی را نیز در دانشگاه تهران با موفقیت گذراند. سپس به ادامه تحصیل در دوره دکتری در همان دانشکده پرداخت.
در دوران قبل از انقلاب، تعدادی از یاران نزدیک امام(ره) که بعدها عضو شورای انقلاب شدند، این مأموریت را یافتند که برای تربیت نسل انقلاب تلاش کنند و عملاً بین یاران نزدیک حضرت امام(ره) تقسیم کاری صورت گرفت. وظیفه شهید آیت‌الله بهشتی، شهید باهنر، شهید مفتح و شهید مطهری تبیین و روشنگری مردم و آموزش و پرورش نسل انقلاب به‌ویژه دانشجویان شد. محمدجواد باهنر، سال ۱۳۴۲ به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد و علاوه بر تدریس با دفتر تحقیقات و برنامه‌ریزی وزارتخانه همکاری داشت و برنامه‌های تعلیمات دینی کلاس‌های مختلف تحت نظر وی تهیه و تنظیم می‌شد. کتاب‌های دینی تألیف وی تاثیر چشمگیری در آگاه‌سازی جوانان و نوجوانان قبل از انقلاب داشت.
شهید باهنر گفته بود: «از بین همه مشاغل و امکانات مختلفی که وجود داشت و پیشنهاد می‌شد، آموزش و پرورش را انتخاب کردم و در آموزش و پرورش هم دفتر تألیف کتاب‌های دینی را انتخاب کردم. قرار شد برای برنامه‌ریزی تعلیمات دینی و نوشتن کتاب‌های دینی ما به‌طور جدی کار کنیم و از نخستین سال‌هایی که وارد آموزش و پرورش شدیم، مشکلات فراوانی وجود داشت. دوستان مقدماتش را فراهم کردند و توانستیم به قسمت برنامه‌ریزی درسی راه پیدا کنیم.»
مبارزات انقلابی تا شهادت
شهید باهنر در سال 1342درحالی‌که در آبادان سخنرانی می‌کرد، توسط ساواک دستگیر شد و مدت کوتاهی را در زندان گذراند. او قبل از پیروزی انقلاب با سخنرانی در دانشگاه‌ها برای تبیین و روشنگری جوانان مبارزه کرد. شهید باهنر با سخنرانی‌های خود در مساجد، مجالس روضه، هیئت‌ها و حسینیه‌ها ضمن ابلاغ اندیشه‌های امام خمینی(ره) و برنامه‌های نهضت، مقدمات آمادگی اعتقادی مردم ایران را برای مبارزه با حکومت پهلوی فراهم می‌کرد.
سومین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی ایران، در شهریور سال ۱۳۶۰ درحالی‌که در جلسه شورای امنیت کشور شرکت کرده بود، در اثر انفجار بمب، همراه با محمدعلی رجایی، رئیس‌جمهور وقت جمهوری اسلامی ایران به شهادت رسید.
