مریم سرخوش- دبیر تندرستی
آمارها و مطالعات متعددی وجود دارد که شیوع کم‌تحرکی و بی‌تحرکی را در سطح جهانی نشان می‌دهد. گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی (WHO) نشان می‌دهد که به‌طور میانگین حدود 27.5درصد از بزرگسالان 18سال و بالاتر در جهان به اندازه کافی فعال نیستند. داده‌های WHO درباره افراد
زیر 18سال هم نشان می‌دهد که 80درصد از نوجوانان در جهان فعالیت بدنی مناسب ندارند؛ یعنی حداقل یک‌ساعت در روز ورزش یا فعالیت فیزیکی انجام نمی‌دهند. این روند به‌ویژه درباره گروه سنی پایین‌تر بسیار نگران‌کننده است چون می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی در طولانی‌مدت و بروز بیماری‌های غیرواگیر شود. بررسی‌های منطقه‌ای هم حاکی از نرخ بی‌تحرکی بالاتر از میانگین جهانی است؛ به‌عنوان مثال، قاره آمریکا سطوح بی‌تحرکی را در برخی کشورها بیش از 40درصد گزارش کرده و این عدد در برخی کشورهای اروپایی بالاتر است. در ایران براساس اعلام وزارت بهداشت چیزی حدود 51درصد مردم فعالیت ورزشی روزانه ندارند که شاخص بالایی از کم‌تحرکی را نشان می‌دهد. به‌طور کلی آمارهای جهانی نشان می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از جمعیت بزرگسال توصیه‌های مربوط به فعالیت بدنی را رعایت نمی‌کنند. این در حالی است که مطالعات نشان داده، یک فرد بزرگسال به‌طور متوسط حدود 8تا 10ساعت در روز را در حالت نشسته سپری می‌کند که به خطرات سلامتی مرتبط با سبک زندگی بی‌تحرک کمک می‌کند. از سوی دیگر افزایش جهانی چاقی که اغلب با عدم‌فعالیت بدنی مرتبط است هم این فاکتور خطر را تشدید کرده است. سازمان جهانی بهداشت گزارش داده که نرخ چاقی در سراسر جهان از سال 1975تقریباً 3برابر شده است و بیش از 650میلیون بزرگسال به‌عنوان چاق طبقه‌بندی شده‌اند.
پیامدهای تحرک کم
افزایش بی‌تحرکی پیامدهای عمیقی بر سلامت عمومی دارد؛ ازجمله افزایش نرخ بیماری‌های مزمن، افزایش هزینه مراقبت‌های بهداشتی و کاهش کیفیت زندگی. این امر ضرورت مداخلات فوری برای افزایش فعالیت بدنی و کاهش بی‌تحرکی را دوچندان می‌کند. به همین دلیل ضرورت دارد که مردم از عوارض و آسیب‌های کم‌تحرکی به حوزه‌های مختلف از بیماری‌های غیرواگیر و آسیب‌های اسکلتی - عضلانی گرفته تا آسیب به سلامت روان و حتی تغذیه آگاه‌تر شوند. در این شماره از تندرستی این عوارض و آسیب‌ها در گفت‌وگو با متخصصان مورد بررسی قرار گرفته است.
شیوع کم‌تحرکی در جهان
در همینه زمینه :
